-32- moeten worden voorzien van dubbelglas. Dit eist impliciet dat er nieuwe kozijnen moeten worden aangebracht. De trappenhuizen aan de zijkanten moeten worden gesloopt omdat hierachter appartementen gebouwd gaan worden. Dit alles is er de oorzaak van dat men te maken heeft met een kostenplaatje van 500.000,In de commissie is geconstateerd dat dit niet acceptabel is. Een overgrote meerderheid heeft gekozen voor optie A. Alle fracties hebben ingezien dat het niet haalbaar zou zijn. Daarna resteerden er nog 2 opties. Het betrof het herbouwen van de gevel in de oorspronkelijke staat of geven van vrijheid aan de architect om er naar eigen inzicht iets moois van te maken. Het is natuurlijk wel zo dat datgene wat de één mooi vindt dit nog niet voor de ander hoeft te betekenen. Een belangrijk argument om niet te kiezen voor behoud van de bestaande gevel naast het financiële aspect is het feit dat de zorg niet in het gedrang mag komen. Men zou worden geconfronteerd met een hoogteverschil van een meter en dit is ook niet acceptabel. Optie B. en Cbleven daarna over. De meerderheid van de commissie heeft zich uitgesproken voor het identiek herbouwen van de gevel. Er is gesproken met Margriet van der Laar, Huize Elisabeth, en de Stichting Woonservice. Zij zijn participanten in het project. Er moest gekeken worden op welke manier er een verdeelsleutel gevonden zou kunnen worden in de meerkosten die het project boven die 282.000,opleverde. Hoe een en ander tot stand is gekomen heeft men in de stukken kunnen lezen. Margriet van der Laar was bereid om 15.000,bij te dragen terwijl dit voor de Stichting Woonservice 25.000,bedroeg. Het college heeft besloten om naast het bedrag van 282.000,een aanvullend krediet te voteren. Op die manier komt men tot een hoger bedrag dan uiteindelijk was begroot. In de bijgevoegde stukken staat vermeld dat de totale lasten op 31.000, komen. Er is een telfout gemaakt want het bedraagt maar 28.000, Het uitbetalen van het bedrag zal op declaratiebasis gebeuren. Op zijn vroegst wordt dit 1997. Het krediet wordt wel gevoteerd maar het wordt pas in 1997 of later betaalbaar gesteld. Dit is afhankelijk van het tijdstip waarop de gevel wordt gerealiseerd. In de stukken heeft men kunnen constateren dat men de lasten voor dit krediet dit jaar nog niet nodig heeft. Het is pas nodig op het moment dat het bedrag wordt uitgegeven. Hoewel het krediet wordt gevoteerd, kan men dit jaar eenmalig een bedrag van 28.000,aan andere zaken besteden. Ze worden toegevoegd aan de post eenmalige middelen. Het is inderdaad zo dat er scherpe randvoorwaarden gesteld moeten worden. Er wordt gesproken over de herbouw van de gevel in de oorspronkelijke staat en de realisatie van een totaal woonzorgcomplex waar straks 60 woningen met voorzieningen komen. Op dit moment wordt er een plan ontwikkeld maar alle financiële consequenties heeft men nog niet in beeld. Op basis van een aantal aannames moeten er besluiten worden genomen. Men staat onder druk van de tijd. Wanneer de raad besluit om adviezen in te winnen bij een monumentencommissie, een plaatselijke commissie en eventueel een commissie van buiten Zundert loopt het project vertraging op. Het college is hier geen voorstander van. Zij dringt erop aan om een besluit te nemen. Wanneer het voorstel wordt aanvaard, wordt er een bedrag beschikbaar gesteld van 282.000,maximaal 68.000,onder de voorwaarde dat de voorgevel identiek wordt herbouwd zoals hij was. Er is geen enkele reden dat er 12 woningen worden gerealiseerd. Wanneer dit het voornemen is, dan is de bereidheid van het college om de bijdrage te leveren van tafel en moet er een nieuw voorstel ingediend worden. Wanneer er gesproken wordt over het voorstel gaat het over het voorstel en de tekeningen zoals die bij de stukken zijn aangetroffen. Herbouw op identieke wijze dus. Het college is geenszins van plan op deze plaats een gedrocht te laten realiseren. Die

Raadsnotulen

Zundert: 1934-1996 | 1996 | | pagina 142