ALGEMENE BESCHOUWINGEN 1991 - WERKNEMER SBELANGEN
-29-
Nog altijd zijn wij voorstander van de bouw van een
bedrijfsverzamelgebouw, waar startende ondernemers ondergebracht
zouden kunnen worden.
Temeer daar door de komst van een nieuw bestemmingsplan niet
agrarische bedrijven in het buitengebied" en het uiteindelijke
bestemmingsplan buitengebied de mogelijkheid om een bedrijf op
starten in het buitengebied niet meer zal blijven bestaan, zal de
behoefte aan een dergelijk gebouw toenemen. Wij blijven onveranderd
van mening dat er een soepel beleid moet worden gevoerd t.a.v.
startende bedrijven.
Het sociale beleid vinden wij nog steeds behoorlijk onder de maat.
Ook na de wisseling van de wethouders is er °Pdit terrein
beleidsmatig nog niet veel veranderd. Er blijkt toch wel een
duidelijk verschil te zijn tussen kreten voor de verkiezingen en
uitvoering van beloofd beleid daarna.
Wat wij niet begrijpen is waarom dit college de discussie over mmi
beleid niet aan wil gaan. «adat vorig jaar al een voorstel
hieromtrent van Groen-Zundert niet werd behandeld weigerde het
college zowel in de raad, alsook in de commissie Sociale Zaken een
standpunt in te nemen betreffende een discussie-nota over dit
onderwerp, aangeboden door het FNV.
Wij betreuren dat, omdat we vinden dat het ook een taak is om de
zwakken in onze samenleving te helpen. Dat gebeurt niet door mooie
kreten, zoals in de NvA, maar door concreet beleid.
In tegenstelling tot Uw college zijn wij van mening dat een subsidie
aan het buro Sociale Raadslieden wel gerechtvaardigd is. De instantie
blijkt in een behoefte te voorzien, hetgeen overigens wat ons betrett
geenszins hoeft te betekenen dat de gemeente of het Algemeen
Maatschappelijk Werk in haar informatievoorziening
schieten. Door deze instantie te subsidiëren helpt U direct de mensen
die er aankloppen om hulp, en dat is op zich al een heel concreet
stukje maatschappelijk werk.
Werknemershe1angen ondersteunt initiatieven om te komen tot een
aktieve vorm van slachtofferhulp en wacht nadere voorstellen terzake
af.
Plannen om Huize Elisabeth verder uit te bouwen tot een zorgcentrum^
van brede omvang juichen wij toe. We moeten immers alle mogelijkheden
aangrijpen om ouderen in hun eigen woonomgeving te kunnen laten
blijven, ook als ze niet langer zelfstandig kunnen ^et 1
schrijnend als mensen die vaak hun hele leven m Zundert hebben
gewoond, aan het eind van hun leven naar Breda of Etten-Leur moeten
worden verhuisd om daar te sterven.
De bouw van aanleunwoningen is een toe te juichen ontwikkeling,
waarvan we hopen dat het plan op korte termijn kan worden uitgevoerd.
Daarnaast moeten er ook voldoende bejaardenwoningen worden gebouwd m
de verschillende kerkdorpen. Met name voor Wernhout hebben we de
vrees dat in het plan "Molendreefvooralsnog van de bouw van
bejaardenwoningen, zoals eerst was gesuggereerd, geen sprake zal
zijn. Dat betekent dat de bouw van bejaardenwongen m dat kerkdorp
voorlopig stil ligt.
Ook andere voorzieningen voor ouderen, zoals woningaanpassingen en
alarmzenders moeten prioriteit hebben.
