- 14 -
in regionaal verband worden opgelost, ik noem u als voorbeelden de ge
zondheidszorg en de sociale werkvoorziening en andere toekomstige on
derwerpen. De gemeente moet niet al te snel van mening zijn dat zij
een bepaalde taak niet aan kan. Kan het een bepaalde taak zelf aan dan
moet dit ook gebeuren. Met een zekere voorzichtigheid zal men moeten
beslissen wat wel en wat niet in regionaal verband wordt opgelost. In
regionaal verband mogen de kosten echter niet uit de hand lopen. Indien
het rijk bezuinigt moet dit op alle fronten gebeuren; jiet princi
pe het een wel en het ander1 niet moet dan niet gelden. Zundert is zoals ikmij dat
uit mijn tijd in Roosendaal herinner, een kulturele gemeente; ik noem
het corso, van wereldfaam. De mozaikdagen van Limmen, dat ook vele be
zoekers trok, heb ik altijd getracht te propageren. Dit zal voor Zundert
niet anders zijn. Graag bied ik de organisatoren van het corso mijn me
dewerking aan, bij eventuele vergroting van dit gebeuren. De jumelage
met Auvers sur Oise zal ik trachten te stimuleren. Hoewel het frans moei
lijk is aan te leren heb ik in het verleden begrepen dat na 2 glazen cham
pagne mijn uitspraak veel op het frans gaat lijken. De heer Marijnissen
heeft het probleem van de werkgelegenheid naar voren gebracht. Ik weet
dat dit probleem op rijksniveau moet worden aangepakt. Men kan echter ook
op provinciaal regionaal en gemeentelijk niveau dit probleem voorop stel
len. De gemeente kan dit doen door te werken voor de Zundertse inwoners;
een manier daarbij is hen in dienst te nemen of voor hen werkgelegenheid
scheppen. Ook al zou dit geld kosten.'de gemeente moet niet nalaten werkge
legenheid naar Zundert te halen. De werkgelegenheid is immers zeker op
langere termijn broodnodig. De gemeente moet dan bereid zijn de juiste
advisering van het landbouwekonimisch instituut op te volgen en deskun
digen of anderen in te schakelen. Ik realiseer me daarbij wel dat mijn
bestuur in Zundert aanvangt op een kentering van de tijd. Ik herinner
daarbij aan een uitspraak van Henriette Roland Holst leven op de ken
tering van de tijd is niet goed, laat staan het bestuur. Met de kente
ring van het tijd bedoeld ik hetgeen zoals dat in een bestuursvergade
ring van het CIVOB (het Centraal Instituur Voor de Opleiding van Bestuurs
ambtenaren) naar voren werd gebracht met het terugbrengen van de overheids
bemoeienis worden niet automatisch de verwachtingen van de burgers terug
geschroefd. Hun problemen verdwijnen niet omdat de rijksoverheid daarop
geen antwoord heeft, evenmin omdat de politici niet de verzorgingsstaat
maar de garantiestaat aanhangen. Het is juist dat door het terugschroeven
van de overheidsbemoeienissen de problemen worden verplaats naar de la
gere overheid.
Dames en heren, leden van de raad, deze lagere overheid zijn wij. Wij wor
den meer dan voorheen gekonfronteerd met de problemen die het rijk niet
meer kan oplossen. Dit betekent (dit is glad ijs) dat de gemeente niet
zonder meer de richtlijnen van de rijksoverheid kan overnemen, althans
niet blindelings, zodat niet meteen naar Den Haag kan worden gebeld ten
einde binnen 24 uur weer een nieuwe circulaire te ontvangen.
Veel zal van onze eigen kreativiteit afhangen, namelijk de interpretatie
van de regels. Tussen de regels door moet worden gezocht naar de resul
taten van het beleid; resultaten zullen moeten worden geboekt. Dit alles
vereist durf en moed en jarenlange strijd. Meer nog vereist dit onder
ling vertrouwen. Indien dit ontbreekt, brengt de gemeente zich niet
naar buiten als een eenheid; men maakt zich dan niet sterk. Men verbiest
dan intern energie en calorieën en die hedentendage niet kunnen worden
gemist, zeker niet indien steeds van buiten zich nieuwe moeilijkheden
aandienen. Deze eenheid is nodig en daarnaar moet binnen het bestuur
worden gestreefd. Ik besluit dan in verband hiermede met de woorden van
- Huub -
