Thans is er sprake van een duidelijke verandering; daarom heb ik ver
trouwen in het kollege en geef de kwestie terug aan het kollege in de
hoop dat er een ander voorstel komt.
De voorzitter:
Het principeraadsbesluit genomen tijdens de begrotingsbehandeling 1983,
is naar mijn mening ingegeven door de overweging en irritatie dat er
van de zijde van het opbouwwerk in al de jaren van zijn bestaan niets
van belang is voortgekomen. Het opbouwwerk heeft tonnen geld gekost
en er is niets gebeurd.
Aan de uitspraak van de raad zitten natuurlijk wel juridische kompli-
katies vast doch de regels zullen worden gevolgd. Ik wijs u erop dat
het aktiviteitenprogramma van 1983 aan vaagheid tenonder gaat; het
bestaat uit gespreks- en doelgroepen en al wat dies meer zij. Er is
echter niet konkreets.
Ook bij de jongerengroepen, waarvan ook mijn zoon lid was, wilde iets
eigens hebben; doch op de vraag om dit konkreet aan te geven heb ik tot
op heden geen antwoord gekregen. Zulks is wel begrijpelijk. Omtrent de
buitenlandse werknemers merk ik op, dat bijna allen van de gemeente
een woningwetwoning toegewezen hebben gekregen. Terzake is niet
gediskrimineerd; men wordt bij het werken of de uitvoering van de
sociale verzekeringswetten, zoals bij werkloosheid, volgens de regels
behandeld.
Iemand die van uit het buitenland in Nederland komt wonen, kan de ge
dachte hebben naar zijn land terug te keren, doch dan zal hij nooit
bij de gemeenschap horen. Ik ben van mening dat een immigrant zichzelf
zal moeten geven teneinde hier thuis te horen. Ik spreek uit erva
ring dat indien men behoorlijk Nederlands praat, men geen moeilijk
heden heeft. Indien men echter bij elkaar gaat zitten en zegt dat
men wordt gediskrimineerd, dan diskrimineert men zichzelf.
Indien men uit de schulp wil kruipen, en men hier met de gemeenschap
wil meedoen, dan ben ik ervan overtuigd dat zulks wel zal lukken.
Men zal echter wel Nederlands moeten praten. Men zal iets van zich
zelf moeten "investeren", omdat men hier geen arabische talen spreekt.
In verband hiermede maak ik de vergelijking met een voetbal vereniging
die een kleedlokaal wil hebben. Men zal het meer waarderen wanneer dit
met eigen inbreng én een gemeentelijke subsidie kan opbouwen, Het
wordt niet zo gewaardeerd als men het kado krijgt.
Ik ben van mening dat men genoeg de gelegenheid krijgt om Nederlands
te leren. Als men de moeite neemt en de strijd aanbindt om zich hier
thuis te voelen, dan is men van harte welkom.
Mevr. Grooten:
Ik ben het graag eens met uw stelling, dat men Nederlands zal moeten
leren, maar ik wijs u erop, dat er vanuit het opbouwwerk juist lessen
Nederlands worden gegeven.
Men moet uiteraard integreren, maar ik wijs u erop, dat met name de
vrouwen, daarbij hulp nodig hebben.
Men heeft een totaal andere kuituur zodat het een lange weg is. Overi
gens wijs ik u in dit verband op het voorbeeld dat thans Marokkaanse
jongeren in Zundert mee spelen in de Nederlandse kompetitie.
U weet dat men thans op de school van hun keuze kan gaan zitten; dit is
een van de zaken waarvoor we hebben gevochten.
Ik wijs u erop dat men in wanhoop naar Nederland is gekomen, omdat men
niets te doen had; overigens heeft men ze zelf binnengehaald, en men
wordt goed behandeld.
-26-
