- 35 - geen familie zijn. Ze hebben eenvoudig een vriendschapsrelatie gekregen die ze niet willen verbreken. Die "ontdubbeling" is het plaatsen van maar één persoon op zo'n kamer, die is nu ver voortgegaan en dat betekent toch wel dat er wat lucht begint te komen in de lijst. Ik heb overigens wel aandacht gevraagd voor het probleem van de capaciteit van St. Elisabeth. Met name ook in verband met de stichting van aanleunwoningen. De heer v.d. Kloot had het over tunnels die we zouden moeten hebben of nee, dat was de heer Arnouts dacht ik. Maar kijk, zo'n aanleunwoning is een woning, die aanleunt niet bouwkundig gezien, maar in de sfeer van de verzorging en dat wil dus zeggen dat die heel dicht moet staan bij het moederhuis om dat woord maar te gebruiken. Vanuit dat huis moet, en dat moet ook in de economie van dienst verleningen in dat huis kunnen gebeuren, vanuit dat huis moeten die woningen dan bereikbaar zijn, zodanig dat als daar zieken zijn of hulpbehoevenden, als daar iemand krikkemikkig wordt, voor dat die komt aan plaatsing in dat huis zelf, dat die dan vlot bediend kan worden bij voorkomende gevallen. Dat moet natuurlijk geen eindeloze wandeling worden. In de kring van St. Elisabeth is ervaring opgedaan met een aan tal woningen in Breda, Princenhof heet dat complex. Dat was eerst een heel leuk plan dat verschrikkelijk duur was. Nadien hebben ze dat aanzienlijk besnoeid en is dat wat simpeler geworden, maar goed, ze kunnen het dan maken. Er zijn nog wat interne verbouwingen hier op St. Elisabeth te doen die vooraf moeten gaan aan het plan voor de aanleunwoningen, maar dat plan voor die aanleunwonin gen is daar aanwezig. Het is heel moeilijk. Ik kan dat eigenlijk ook niet goed doen hier voor het kollege sprekende, iets zeggen wat de plannen zouden kunnen zijn bij St. Elisabeth Dat het gaat om enkele tientallen staat vast, maar hoe ver dat moet gaan, daarover zijn ze zelf dacht ik nog niet tot klaarheid gekomen Maar de kwestie komt er aan en het gaat gebeuren en het is zeker zo dat de aanleunwoningen daar een belangrijke opvulling zullen geven. Ik wil er wel op wij zen-om misverstanden te voorkomen dat juist die woningen van Nederven en Margriet v.d. Laer eigenlijk al te verafgelegen zijn om als echte aanleunwoningen te kunnen gelden. Die zijn al te ver om daar een voorziening vanuit het Huis St. Elisabeth te kunnen garanderen in de aanleunsector Daar zal veeleer het Kruiswerk en de Gezinszorg in moeten springen, maar ik dacht dat dat hier plaatselijk ook wel op die manier functioneerde, ook met de Zonnebloem samen, dat dat be vredigend en aanvaardbaar is. Zeker als we voor de nog wat zwakkere toch nog zelfstan dige groepen over aanleunwoningen zouden kunnen beschikken. Er is een heleboel gezegd over de sport. Ik heb hier boven aan mijn bladzijde een notitie staan dat ik daar wethouders Marijnissen zou zien losbarsten. Ik zie daar staan het crossterrein en het zwembad. Ik zou zeggen, wethouder, dat zijn allemaal dingen die tot uw portefeuille behoren. Wilt u het woord weer voeren. De heer Marijnissen Ja mijnheer de voorzitter, ik geloof dat op het moment dat we

Raadsnotulen

Zundert: 1934-1996 | 1980 | | pagina 35