-16- zullen inzien dat het gaat om die gehandicapte te helpen. Wij willen graag het krediet gevoteerd zien maar wij zullen niet tot uitvoering overgaan als dergelijke eisen op tafel blijven liggen. ï^e heer Van der Kloot Mijnheer de voorzitter, ik ben er ook van op de hoogte en het klopt wat U zegt. Er blijft op deze manier één huis verstoken van een verharde weg en die mensen zien dus aankomen dat zij op deze manier nooit aan een verharde weg zullen komen te liggen. Zij hebben daar nogal wat moeilijkheden aan. De voorzitter: Als ze zo doorgaan zullen ze nooit aan een verharde weg komen, samen met hun gehandicapte medemens. Dit is een doorkruising van de urgentie. Het is een werk speciaal voor die gehandicapte en wij kunnen niet hebben dat er dan ook weer anderen van willen meeprofiteren. Het is de vraag of de Mariënvillestraat ooit verhard zou gaan worden als die mijnheer daar niet zat. Het is uitsluitend voor een invalide mens. De heer Van der Kloot: In de commissievergadering van de commissie openbare werken is door diverse mensen gevraagd dat stuk weg wel op de lijst van nog te verharden wegen te plaatsen. De voorzitter: Er zijn nog wel meer wegen waarvan gevraagd wordt die te verhar den. Het is dan nog niet gezegd dat ze op de urgentielijst staan. De heer Marijnissen: Een enkele opmerking op het gezegde van mijnheer Van der Kloot. Op de eerste plaats is het zo dat wij bij het bepalen van de urgentie ook gepraat hebben over de Mariënvillestraat. Het is in het college besproken en overgenomen. Het ligt zeker in de bedoeling de Mariënvillestraat bij de komende fase van wegver hardingen van ongeveer 10 km mee te nemen. ua de vakantie zullen daarover nadere voorstellen komen. Wij kunnen dus niet garanderen op welk tijdstip de weg verhard zal worden. Als je los daarvan met hele goede redenen komt en probeert om voor dit geval de zaak wat naarvoren te halen, dan komen er de mensen die de grond moeten afstaan en daaraan de eis koppelen, dat de wegverharding moet worden doorgetrokken tot aan hun perceel. In dit geval is dai een meer-verharding van 170 meter. Dit klemt temeer daar de mensen geadviseerd waren -misschien is dat te sterk uitgedrukt- maar in ieder geval de indruk hadden gekregen van iemand,dat de gemeente de bedoeling had het eerste stuk te verharden en er daarna niet meer op terug zou komen. Ik had de indruk dat dit gesuggereerd was door iemand. Ik kan dat niet helemaal bewijzen. Ik vind het jammer dat, nu het op de lijst staat en wij het willen verharden, wij dan tegen zo'n harde eis aanlopen. Wij Öók en anders niemand, is iets wat me erg tegen is gevallen. De voorzitter: Ik wil het even scherper stellen. Er is een bepaalde urgentie van wegverharding. Daarbuiten wordt in een heel enkel geval voor in validen iets gedaan. Wij kunnen geen eisen accepteren voor ver dergaande verharding dan voor dat konkrete doel. Het is bedoeld voor de invalide en niet om de andere mensen te helpen. Het hel pen van andere mensen speelt in de algemene verhardingsronde. Als het om een gehandicapte gaat is dat een afzonderlijk verhaal.

Raadsnotulen

Zundert: 1934-1996 | 1979 | | pagina 183