-2- De voorzitter: Kunt U zich daarmee verenigen? Zonder discussie of hoofdelijke stemming wordt besloten de heer Van der Kloot toe te laten als lid van de gemeenteraad. Vaststelling notulen 1. Vaststelling van de notulen van de vergadering van 27 sep- vergadering 27-9-77 tember 1977» De notulen van de vergadering van 27 september 1977 worden ongewijzigd vastgesteld. Ingekomen stukken en 2. Ingekomen stukken en mededelingen, mededelingen Ad I ft De voorzitter: Onthouding van goedkeuring van een krediet van anderhalf mil joen voor de eerste fase van de verharding van 15 kilometer zandwegen. De heer S. Jochems: Houdt dit in mijnheer de voorzitter, dat er voorlopig geen wegen verhard worden? Wij hadden de stille hoop dat dit na jaar nog wel subsidie zou afkomen voor de eerste 5 kilometer. Hoe staat het daarmee? Of wordt het net als voorafgaande ja ren als eerste op de lijst gezet en dan aan andere dingen toch weer voorrang verleend, zodat de wegen toch maar weer achterblijven? De voorzitter: Nou, mijnheer Jochems, IJ weet zo goed als iedereen in de raad, dat als er één ding rustig en onopgemerkt is voortgegaan in de jaren, dat dat de verharding van wegen is geweest. Ga maar na. Ik kan de heer Marijnissen uitnodigen om daar uit zijn tijd verslag van te doen. Het gaat gestaag door. Alleen deze raming kon niet worden goedgekeurd omdat de subsidie die we nodig hebben van de Cultuur Technische Dienst om dit werk te maken, er niet is. Als die subsidie komt -en dat is een kwes tie van geduldig en gelovig wachten- dan gaan we door. Dat is tenminste het voorstel van B en W. Voorgesteld wordt deze zaak voor kennisgeving aan te nemen. Het komt vanzelf wel te recht. De heer S. Jochems: Alleen met subsidie? De voorzitter: Natuurlijk^ Wij zijn toch stapelgek als we dat niet doen. We krijgen 86$ subsidie op dat werk. Als we dat voor eigen geld gaan doen of voor minder subsidie, bijvoorbeeJd voor 45$, dan kun je 5 kilometer maken voor net zoveel als 15 kilometer met volledige subsidie. Dat is zonde, dat moet je niet doen.

Raadsnotulen

Zundert: 1934-1996 | 1977 | | pagina 188