3»25 inkoop aan onze kant - en dan moeten wij enorme hoeveel
heden kopen. 150.000 Moeten we dan inkopen. Dat is noal wat.
Sorry, we kunnen aan 2,35 per 20 stuks komen, exlusief B.T.W.
Dat is dan R.I.B.-levering. Dan kunnen we niet eens plaatselijke
"bedrijven inschakelen. We kunnen dan komen aan 3»13 ongeveer.
Zelfs nog iets lager, als we een heleboel inkopen. Maar dan hebben
we natuurlijk wel meer renteverlies over een jaar en dat speelt
natuurlijk ook een rol. Als je dit lijstje bekijkt, dan zitten
hier allerhande winkeliers in. Winkeliers over de hele gemeente
verspreid. Daarin zitten niet alleen de grote zaken, die de
rausch-partijen kunnen kopen en goedkoop kunnen brengen, maar
daarin zitten ook veel kleinere zaken, die over de hele gemeente
verspreid zitten. In de verschillende kommen. Wij moeten die
zakken, die we zelf brengen, uitbrengen naar de mensen, want
die willen ze ter plaatse gehad hebben. Daarop geven we ze een
ruime marge. Ze krijgen 0,30 per setje. Daar kunnen ze het
redelijk voor doen. Daar zit nu net de narigheid. Als je een
spreiding van de voorziening..Je moet zeggen: ten eerste een
konstante kwaliteit. Je moet een behoorlijke zak hebben en je
moet een vast voorschrift hebben: dét is hem. Deze moet je ge
bruiken. Als je dat wil doen, dan zul je centraal moeten kopen
- daar ontkom je niet aan - want als je het aan de kleine
winkeliers wilt overlaten, die met heel andere inkoopmarges
zitten, kom je in de ongelukkige toestand terecht dat misschien
de klandizie van de grote zaken goedkoop uit is en dat de klan
dizie van de kleinere zaken waarschijnlijk veel duurder uitkomt
dan wij nog, want die zitten nog met heel andere aantallen. Ja,
die zie ik volgens het lijstje zakken afnemen tot een aantal van
400 zakjes in een periode van twee maanden. Nou, wat zal dat op
jaarbasis zijn? Wat zullen die moeten betalen voor die zakken,
als ze bij de grossier aankomen. Dan komen de prijzen heel anders
te liggen dan bij de grotere zaken. Als je dat doet dan breng
je in feite de mensen er toe - dan dwing je ze er toe, want
dan zal je nog over het komo-keurmerk moeten gaan praten, om
te gaan naar de grote zaken, de grote kruideniers, de grote
levensmiddelenzaken. En dan heb je ten eerstede spreiding
over de gemeente ben je dan kwijt. Ten tweede geef je de kleine
middenstand, die het toch al niet zo gemakkelijk heeft, eigen
lijk een schop na. Je dwingt de mensen naar de supermarkt, naar
de grote zaken. Dat is zo op het eerste gezicht het bezwaar dat
ik er tegen heb. Mijnheer Valk, we zien eigenlijk niet goed - en
we hebben het goed bekeken - hoe we het moeten regelen met een
zodanige omschrijving dat we geen gezeur krijgen. Het zou ideaal
zijn, als het kon, maar we zien het eerlijk gezegd niet zitten.
We durven het. omwille van het personeel van de dienst niet goed
aan, want al^liet één toestaat, dan schuif je al heel gemakkelijk
naar de gemakkelijke praktijk van: nou dat kan toch ook gemakke
lijk worden meegenomen. En voor je het weet, staan we dan
in de toestand van natte kartonnen dozen en ingezakte papieren
flodders. En er zal natuurlijk nog wel iets goeds tussen zitten
of de exhorbitant grote zakken, waarin een of ander produkt in
gezeten heeft. Enfin, noem maar op. Je komt heel gemakkelijk in
een toestand terecht, waarin men het zo maar neergooit. Daar
komt nog bij dat je dan ook iets uitlokt en wel dat anderen
uit andere gemeenten hier komen om hun vuilnis hier langs de
straten te zetten. Daar moet je ook rekening mee houden. Ik wil
nu graag de tweede termijn van spreken inzetten, nadat ik de
heer Marijnissen de gelegenheid heb geboden iets te zeggen over
