reageren op de hinderwet.
De Commissaris der Koningin.
Ja,maar dat gaat allemaal geregeld worden via die relatienota
en via de zaken die men landelijk aan het doorploegen is.
Dat heb ik daarstraks al even aangehaald.
Er speelt op het gebied van de totale landinrichting nog veel
meer een rol. Ik moet het allemaal nog zien en ik zou het heel
fijn vinden als het goed geregeld kon worden, maar ik heb zo
het idee, dat we ons moeten realiseren, dat er in ons maat
schappelijk bestaan altijd een paar dingen zullen overblijven
die we niet regelen kunnen en alleen soms kunnen bereiken door
met de mensen te praten en'-j2e te overtuigen en ook,als je het wil
tegenhouden, door onteigenen.
Dan is het bezit van de gemeenschap.Als de gemeenschap vindt,dat
het niet moet gebeuren, dan zal de gemeenschap er iets tegenover
moeten stellen.
Als de man dan zo nodig zijn huis wil verkopen aan een burger,
zo noemt men dat dan zo merkwaardig, dan moet de overheid er
maar inspringen en zeggen; verkoop het maar aan ons en die zet
er dan maar weer een agrariër in, want voor wat, hoort wat hé.
De voorzitter;
Heren, ik heb vandaag de eer en vooral het genoegen gehad, de
Commissaris en de heer Houwen te mogen begeleiden bij hun werk
bezoek.
De Commissaris heeft hier bij zijn inleiding ook gezegd, dat
een werkbezoek in feite een soort van rituele dans is.
Dat dat werkbezoek een ander karakter gekregen heeft is ons
vandaag wel duidelijk geworden.
Ik weet niet hoe de Commissaris en de heer Houwen het ervaren,
maar als het u gegaan is, zoals het mij gegaan is vandaag en
zoals het de secretaris en de wethouders gegaan is, dan dacht
ik te kunnen zeggen; hij is eigenlijk te kort gebleven.
We zouden hier nog lang door kunnen praten, want de problemen
beginnen nu pas de kopjes boven de grond te brengen en dat
zult u toch met me eens zijn, als je zegt; gaat hij nou al weg,
het begint nou net leuk te worden, dat dan wat ons betreft, het
bezoek als geslaagd mag worden aangemerkt en ik zou wel willen
zeggen, maar ik durf het niet te vragen Kom nog èenb terug,
we hebben nog meer te vertellen, maar ik begrijp, dat u ook van
avond aan een programma gebonden bent en ik zou er niet graag
de oorzaak van willen zijn dat dat in de soep liep voor u.
Wij danken u heel hartelijk voor uw komst,we vinden het bij
zonder plezierig dat u van onze eigen problemen hier kennis
hebt genomen.Het is eens goed als iemand,op uw post gesteld,
kennis neemt van de problemen, die in onze gemeente leven.
Ik zou er nog eens op willen wijzen dat als je de invloedsferen
van de grootstedelijke kernen bekijkt in het Brabantse, dan zie
je dat wij buiten alle invloedsferen, buiten alle cirkels vallen.
Antwerpen niet, Breda niet en Roosendaal niet en Etten niet.
Wij hebben twee Nederlandse buren, te weten Rucphen, dat kijkt
naar Roosendaal en Rijsbergen, dat kijkt naar Breda en Etten.
We hebben vijf Belgische buren en die kijken weieens een keer
naar ons, maar toch niet de hele dag door.
Wij hebben hier onze eigen problematiek, een eigen ligging,
eigen problemen, waar dan naar ik hoop een eigen oplossing voor
mag komen en als u met uw bezoek een oplossing mee mogelijk
kunt maken, dan zijn wij u daar bijzonder dankbaar voor.
Hartelijk dank.
