- 9 -
De voorzitter
Je kunt natuurlijk een aantal mogelijkheden op tafel brengen. Wan
neer er een einde komt aan de losplaatsfunctie te Wernhout en \5ftn-
neer het inderdaad de bedoeling is van de regering om dat te be
ëindigen, dan is vers twee van de operatie, dat het terecht moet
komen in de buurt. Als het niet in Wernhout blijft is het een
levensbelang, dat het in de buurt blijft. Als je niet met een ver
draaid goed plan komt, met een haalbaar plan, en een goed doorge
timmerd plan om die weg te maken en af te werken, zoals wij steeds
gedacht hebben, dan bestaat het levensgroot gevaar, dat de hele
zaak uit onze direkte omgeving weg gaat naar Breda, of zelfs naar
Rotterdam. De Rotterdamse Kamer van Koophandel bijvoorbeeld heeft
ambities genoeg om een vervoercentrum in het Rotterdamse te maken.
Als je dan hier met andere plannen komt, dan moeten dat plannen zijn,
die technisch haalbaar zijn, die geen weerstanden wekken en ik ben
bang, dat als je niet voorzichtig optreedt in deze dingen, dat je
dan straks alles doör je vingers ziet lopen. Dat is de angst die
mij op het ogenblik bezielt. We kunnen het hier wel met mooie
woorden zeggen, maar we moeten het nog binnenhouden. Het is van
wezenlijk belang, dat we niet enerzijds ondersteboven gereden worden
door vrachtwagens. Het is voor Zundert en ook voor Rijsbergen een
onaanvaardbare zaak, als het zo doorgaat. Er moet iets aan gebeuren.
Anderzijds en dat is dan praten tegen een beslissing van de Bene
lux-minister in, moet die boel hier in de buurt blijven. En het heeft
tot nu toe heel wat praten gekost om een aantal mensen in Den Haag
ervan te overtuigen dat dat hier in de buurt moest blijven. En dan
moet je voorzichtig zijn. Ik wil niets uitsluiten maar dan moet je
voorzichtig zijn met het over de tafel gooien van alternatieven.
Wij zijn best bereid om over allerlei mogelijkheden te praten en
te denken met wie dan ook, maar we willen wel oppassen om ineens
met een nieuw standpunt te komen, waarvan wij op het moment niet
voldoende de haalbaarheid kunnen inzien.
Ik wil best ingaan op de suggestie van de heer Huijbregfs. Laat die
expediteurs maar komen, laat ook met name het NKV komen, de heer
Kerstens en de zijnen. Die zijn welkom. Maar er moet werkelijk
wel iets komen, dat je vertonen kunt, want anders heb je de kwade
kans, dat we straks niets overhouden. En dat is toch asjeblieft
niet wat we willen. Maar ik stel voor, dat het kollege die zaak in
studie neemt in die zin, dat wij ons laten voorlichten en daar zul
len we dan afspraken voor maken met degenen, die daar iets over
zeggen kunnen. We zullen proberen die zaak op papier te krijgen en
dan zo snel mogelijk in de raad mee terugkomen. Natuurlijk niet in
de eerstvolgende raad, maar waarschijnlijk in de daaropvolgende
raad en mochten er intussen openingen komen, dan weten wij goed ge
noeg, of we daarover door kunnen prategfoij bevoegde autoriteiten,
hetzij in Den Haag, hetzij in België.
Kunt U daarmee instemmen
Zonder hoofdelijke stemming wordt aldus besloten.
Ad III (Verzoeken om een aantal landbouwwegen te verharden).
De voorzitter
Wij zouden U wel willen vragen om niet zonder meer de genoemde we
gen naar voren te schuiven, maar vast te houden aan urgentie
schema's, zoals die destijds op advies van de commissie Openbare
Werken zijn vastgesteld. Misschien is het goed, dat we dit onder
werp toch terughalen naar de begroting, omdat ik aanneem eigenlijk