van de mensen, als je zegt: ze moeten belangstelling daarvoor heb
ben. Je moet komen kijken. Als men verkiest om niet te komen kij
ken, dan moet u de burger het recht geven en de vrijheid om dan
weg te blijven. Het is een zekere mate van verwatenheid om te zeg
gen: je moet belangstelling hebben. Je mag het. Dat is je goede
recht. Daar zullen wij voor staan. Je mag belangstelling hebben.
Wij bieden die gelegenheid. We zullen die blijven bieden, ook al
zit er hier geen mens. Maar je moet niet zeggen: jullie zijn fout,
want je hebt geen belangstelling of daar moet iets aan gedaan wor
den. Jullie moeten belangstelling hebben. Net zo lang hameren dat
ze die belangstelling hebben. Laat de mensen zelf kiezen. Ze weten
heel goed waar het om gaat. Er is een ruime mate van gelegenheid
om kennis te nemen van wat er is. Er zijn dus twee behoorlijke
periodieken, een dagllad en een weekblad, die deze zaak hier
plaatselijk bewerken.
De heer Laseroms:
En de letterlijke notulen.
De voorzitter:
En de letterlijke notulen. Je kunt met pijnlijke duidelijkheid
alle taalfouten lezen, die we maken. Die komen tegenwoordig let
terlijk over. Het is echt als het leven zelf.Mijnheer Huijbregts,
u stelt een aantal vragen. TJ sprak en vraagt om openheid. Ik heb
zo even daarover de heer Valk al beantwoord. Ik neem aan dat een
groot gedeelte van uw vragen als rhetorisch bedoeld is. U moet
daarop geen rechtstreeks antwoord van mij verwachten. Ik neem aan
dat ze meer uw betoog steunen dat inhoudt: wij steunen ook deze
tweede aanvraag van Krieties Appel, hoewel wij niets van hen nodig
hebben. Dat is, dacht ik, de teneur van uw betoog. Ik geloof dat
dat een standpuntbepaling is, die we zullen moeten respecteren.
Ik zou niet willen ingaan op hetgeen in het blaadje van Krieties
Appel staat. Ik geloof niet dat het op zijn plaats is om dat hier
te gaan bediscussiëren. Ik zou wel willen opmerken dat het - en
dat is misschien een verschil van mening met de heer Kunst - voor
mij niet zo zeer een informatie geven is als wel het politiseren.
Ik voel de publicaties vein Krieties Appel heel sterk als politi
seren, als plaatselijk politiek bedrijven. Mijnheer Kunst consta
teert dat men een aantal informaties geeft over diverse onderwer
pen, die op een zeker opgenblik in de publieke belangstelling
staan of waarvoor publieke belangstellijg gevraagd wordt. En
men neemt artikelen over en men geeft informatie, zoals die links
en rechts eigenlijk door iedereen uit periodieken en radio en
televisie kunnen worden gehaald. Maar de kern van de activiteit
van Krieties Appel is plaatselijk politiek bedrijven en dat mogen
ze. We vinden dat zelfs heel fijn als ze dat doen. Want als ik
tegen de heer Valk zeg: je moet ze niet dwingen. Als ze het wel
doen, dan is het natuurlijk wel fijn. Als Krieties Appel politiek
wil bedrijven dan is daar niets op tegen. We hopen ze straks dan
ook aan de stembus te mogen begroeten. Dat vind ik plaatselijke
politiek bedrijven. Maar dat moet je niet subsidiëren, dat moet
je principieel niet subsidiëren. Je kunt nog twijfelen over de
vraag of je de pers moet subsidiëren. Het gebeurt en ik ben er ook
geen voorstander van. Ik geloof inderdaad dat als men geeh dubbel
tje over heeft of een kwartje over heeft voor de krant, die men
koopt...een krant, die geen lezers krijgt, die verdient dan ook
dat ie ten gronde gaat. Ik weet dat er andere factoren zijn dan
alleen maar de keuze van de lezers. Ik weet dat er op inspeelt
het advertentiebestand, maar dat is een te gecompliceerd verhaal
om daarop hier in te gaan. Maar mij spreekt wel aan het betoog
als gezegd wordt: als men het niet kopen wil, dan heeft men er
blijkbaar geen belangstelling voor. De ehe mening is zo goed als
de andere. Maar om plaatselijke politiek te gaan subsidiëren, dat
vind het kollege onjuist en dat is, dacht ik, in eerste aanleg het
