daar om heen kunnen komen. Ik zie wel dat je in bepaalde gevallen
kunt bepleiten dat er een wijziging van het plan zal zijn. Dat ge
beurt ook op gezette tijden. Het is u toch, dacht ik, niet ontgaan
dat het kollege daar regelmatig al lucht en li adem aan heeft gegeven.
Maar als je voor iedere aanvraag, die er komt, moet gaan zeggen: dat
is zo dringend en dat moet beslist gebeuren. Daarvoor moeten we be
slist het plan voor wijzigen, dan komt men wel in een situatie...»
voeg dan tegelijk bij de aanvraag een model-formuliertje voor een
beroep op de raad. Dan heeft ook het onderzoeken van plannen geen
nut meer. Het veroorzaakt eindeloos veel werk. Je moet een keer
"nae" durven te zeggen, ook als raadslid.
De heer Pellis:
We weten allemaal waar de schoen wringt. Het gaat om diverse gevallen.
De voorzitter:
De diverse gevallen liggen altijd daar, waar het niet mag. D moet mij
maar eens vertellen dat er niet altijd grensgevallen zullen zijn voor
iemand, die dan toch wil bouwen.
De heer Pellis:
Ik heb er een paar genoemd, bijvoorbeeld in geval van blijvende
ziekte, wanneer er een aanpassing van de woning moet komen of wan
neer de kostwinning op het spel staat. Dai moet volgens mij gedaan
worden, wat we kunnen. Voor wie dan ook.
De voorzitters
Ik heb gezegd dat ik op de mérites van het geval niet in ga. Als ik
dat zou doen, dan kan ik u wel een paar argumenten geven. Maar ik doe
het liever niet. Ik vind het niet juist dat burgemeester en wethouders
nu gaan praten. We laten ons niet afhalen van de plicht en het recht
om bouwaanvragen volledig te beoordelen, voordat de raad zich daar
over in beroep kan uitspreken. Ik wil van de heer Jacobs graag aan
nemen voor het kollege het verzoek - ik neem aan dat dat van de raad
komt - ik dacht dat ook de heer Pellis zich daarachter stelt en
anderen mogelijk ook - dat zo spoedig mogelijk die bestemmingsplan
nen bekeken worden. Ik zou het zelfs goed vinden, en we moeten de
stedebouwkundige toch, al wordt het iets later, bij ons hebben, een
gesprek met u daarover arrangeren. Misschien als u van een ander
hoort hoe de zaken liggen, dat u dan het wel accepteert. Kijk, het
gaat er hier niet om dat ik u overtuig, of gelijk krijg. Dat doet
er niet toe. Het gaat er alleen om dat we iedere keer aan dit soort
kwesties eindeloos veel tijd moeten besteden, die we beter kunnen
besteden. Andere bouwaanvragen blijven liggen. Dat moet u goed in
de gaten houden. Al dit soort toestanden van mensen, die toch maar
door blijven gaan, soms tot drie keer toe, houdt in dat andere bouw
aanvragen die wel toegewezen zouden kunnen worden zijn blijven lig
gen. Ik geloof dat je op zeker ogenblik eens moeten kunnen ervareh
dat er inderdaad op een zeker ogenblik in een door de raad gestelde
regel een limiet gelegen is. Het is ook voor de raad niet onwezen
lijk om te zeggen dat een gemeentelijk geldend plan inderdaad de
grenzen inhoudt van wat men mag. U moet van mij aannemen, maar dat
zal waarschijnlijk toch niet geloofd worden, dat het kollege en de
ambtelijke adviseurs proberen voor de gevallen, die zich voordoen
passende oplossingen te vinden. Ik wil u één ding zeggen over het
geval Mouws. De heer Jacobs noemt een aantal m2 en die komt uit op
60.
De heer Jacobs:
62m2.
De voorzitter:
Vooruit, 62 m2, die dan liggen achter de achtergevelrooilijn. Hij
