-2- houder geweest van 1962 tot 1966. Hij is wethouder geweest van 1970 tot 1974 en in de laatste wethouderverkiezingen was hij ook weer een van de beide leden van het kollege geworden. Hij was belast met de portefeuille van openbare werken en had daarbij vooral aandacht voor de kwesties van wegenaanleg en uitvoering van werken, zoals ze door de dienst gemeentewerken onder handen werden genomen. Een belangrijk deel van zijn taak was de aankoop van grond voor de realisatie van bestemmingsplannen en sportvelden. Hij had natuurlijk in het kollege een inbreng, kollegiaal in die zin dat de portefeuille-verdeling niet betekende dat men over eikaars onderwerpen niet meer spreken mag. Hij heeft - en dat was begrijpelijk voor een voorzitter van een bejaarden- bond - grote belangstelling voor de totstandkoming van een plan om de mogelijkheid te openen bejaardenwoningen te bouwen in KLein-Zundert. Hij heeft aan de grondaankopen daarvoor een belangrijke bijdrage ge leverd. Voor een groot gedeelte is dat zijn werk geweest. Het is wat ka.pl om te zeggen dat heeft hij gedaan. Ik zou reeksen van wegen kun nen noemen. Ik zou een groot aantal gevallen kunnen noamen waarin hij buiten grote verhardingsplannen toch dingen gedaan heeft om met name de wegverbindingen, waarop hij bizonder sterk gesteld was, te noemen. Het zou een droge opsomming worden. Hij moet - dacht ik - in onze herinneringen op een andere maniet voortleven. Hij heeft ontzet tend veel gedaan voor deze gemeente. Hij heeft ontzettend veel werk verzet. Hij had er tijd voor, maar hij gaf ook uit de ruimte van zijn tijd zijn hele persoon Hij zette zich volledig in als wethouder. Je kon hem op alle tijden van de dag tegenkomen onderweg naar zijn dienst gemeentewerken of er juist vandaan komend. Daarnaast heeft hij tal van vergaderingen meegemaakt, ook invallend, wanneer een ander lid van het kollege die vergaderingen niet kon waarnemen. Hij was altijd bereid mee te doen. Hij was in het kollege een bizonder prettige kollega. Hij was veruit de oudste in jaren, maar hij kon met een levendige geest en met zijn eigen humor tot het allerlaatst toe de besprekingen goed volgen en had daarbij als mens een heel belangrijke inbreng. Hij was een persoonlijkheid, die daarmee in het kollege een stempel kon drukken op de zaken. Ijverig, eerlijk, vertrouwd door velen met een grote ken nis van zaken, met name over alle mogelijke dingen van wegen, grond eigendom buitenaf, familieverhoudihgen, alles wat een wethouder van openbare werken zo bizonder te pas kan komen. Het is heel moeilijk om het gevoel van verlies onder woorden te brengen dat wij persoonlijk voelen en dat ongetwijfeld hier in de raad gevoeld zal worden. We mis sen hem,als mens, als wethouder. Ik ben ervan overtuigd dat hij hier in de raad ook als lid van de raad gemist zal worden. Ongetwijfeld zullen er velen zijn, die zijn herinnering in ere zullen willen houden en een passende gelegenheid om die herinnering levendig te houden zou kunnen zijn, hoewel formele besluiten terzake op dit moment niet ge nomen zouden kunnen worden, omdat er nog geen voldoende voorbereiding daarvoor is, om straks in KLein-Zundert in het nieuw te ontwerpen plan een straat of hof naar hem te noamen. Ik dacht dat wij voordat wij hem herdenken met een ogenblik stilte - ik mag u daartoe straks uitnodigen- eerst aan êLnderen nog de gelegenheid zou moeten geven om iets te zeg gen in nagedachtenis van Piet Mertens. Ik denk dat de heer Laseroms daarvoor het woord verlangt. De heer Laseroms: Mijnheer de voorzitter, mijne heren. Met leedwezen hebben wij kennis genomen van het overlijden van de heer Mertens. In de vier en half jaar dat wij mochten samenwerken in het kollege hebben wij de heer Mertens leren kennen als een rechtvaardig en eerlijk mens, die als het gemeen telijke zaken betrof niets te veel was. Niet alleen voor de dienst gemeentewerken, maar ook op het gebied van sociale zaken had hij een grote belangstelling, die hij omzètte in daden waar en wanneer dat nodig was. Een mens ook, die voor iedereen klaar stond en altijd hielp waar dat nodig was. Zijn inzet, eerlijkheid en kollegialiteit zullen wij steeds in onze dankbare herinnering bewaren. Als kollega zullen wij hem missen. Wij wensen zijn vrouw en overige familie sterkte toe met

Raadsnotulen

Zundert: 1934-1996 | 1975 | | pagina 147