-39-
weg zitten knikken, die afgesneden moeten worden. Als de mensen
dat onder elkaar doen, dan zullen ze met die situatie wel blijven
instemmen. Niemand gaat er voor zijn plezier rijden. Dat blijft een
heel simpel wegje met een smalle verharding. Dat is precies wat we
nodig hebben. En ik zou nog het volgende willen zeggen. We hebben
nog meer van dat soort wegjes, die als doorgaande en als ontsluitings
wegjes niet zoveel te betekenen hebben, maar die voor de mensen om
aan verharding te komen wel van belang zijn. Er wordt in de verhar—
dingskosten een subsidie gegeven van 5CP/0. Die wegen blijven in prin
cipe in bnderhoud bij die mensen. Maar als het inderdaad een door
gaande weg blijkt te zijn, dan kunnen we ons standpunt nog altijd
herzien. Het gaat om het uitgangspunt. Een wegje, dat een paar per
celen ontsluit en dat van geen ander belang is dan voor de aanwonen-
de eigenaren, kan verhard worden middels de genoemde subsidieregeling
en een bijdrage van 25% van de gemeente. De mensen behoeven dan
slechts 25% te betalen. Dan is die zaak mooi geregeld. Dan bereiken
we naast de uitvoering van het wegenurgentieplan een mooi effekt.
Wij willen zelfs zover gaan dat wij wel eens willen bekijken welke
belangstelling daarvoor is van de kant van andere eigenaren, die
wegjes willen verharden. Je kunt natuurlijk niet zonder meer stellen
dat we een regeling in vorenbedoelde zin voor alle wegen zullen laten
gelden, want dan weten we niet waar we financieel gezien uitkomen.
We zouden wel eens willen weten - en dat komt naar aanleiding van
een dergelijke beraadslaging toch naar voren - of er niet meer lief
hebbers zijn. Ik ken er tenminste één, die dat zou willen doen.
Als die mensen dan komen en die zitten aan zulke stukjes weg - ze
zouden overigens naar onze smaak daar niet opnieuw moeten gaan bou
wen - dan zouden we ze kunnen helpen. Middels de subsidie van de
C.T.D. en de bijdrage van de gemeente zijn ze voor 75% koopman. En
als ze zelf werk verrichten, behoeft het niet eens zo kostbaar te
worden. Dan zijn ze goed geholpen en wij zijn van het probleem af.
Wij kunnen toch nooit al die toegangswegjes verharden. Dat is uit
gesloten. Als je de kaart gaat bekijken voor de opstelling van een
urgentieplan, dan blijven altijd zo verschrikkelijk veel wegjes over,
waarvan je kunt zeggen dat er drie vier mensen betrokken zijn in
een moeilijke situatie. Maar dan zeg je dat ze wonen aan een parti-
kuliere weg, dat geen ander belang heeft dan te zijn een toegangs
weg voor die mensen. Moeten we dat dan voor rekening van de gemeente
gaan verharden en in onderhoud overnemen? Dat vinden we wel wat ver
gaand. Maar daar zijn mooie subsidie-mogelijkheden, welke een op
lossing kunnen bieden. Het zou een tweede systeem van verhardingen
kunnen zijn, waarmede een aantal mensen een verharde weg geboden
kan worden. Dat hebben wij hier op het oog. Wij hebben deze genoemd,
omdat ze ons geschikt leken voor dat doel. Wij zouden graag zien of
er meer belangstelling is om te kunnen bekijken hoever we hiermede
zouden kunnen feaan. Mijnheer Marijnissen, ik dacht hiermede uw vraag
te hebben beantwoord.
De heer Marijnissen:
Gedeeltelijk. De mensen aan de Heistraat zullen, wanneer zij er toe
overgaan om op deze wijze dat stukje weg te verharden, dat ook doen
voor anderen, zeker wanneer op belgisch gebied het verlengde daarvan
verhard wordt. Dan wordt het zonder meer een verbindingsweg en dat
zou betekenen dat de mensen in lengte van jaren het onderhoud heb
ben. Daarom is mijn vraag of, wanneer de weg verhard is, deze niet
door de gemeente in eigendom kan worden overgenomen? De gemeente
zou dan het onderhoud moeten overnemen. Op die manier wordt het voor
de mensen draaglijk.
De voorzitter:
Ik geloof dat het verstandig zou zijn wanneer wij nog eens praten
over dat stukje en bekijken hoe het daar met dat doorgaande verkeer
