- 10 -
Daarom dacht ik, dat het voor het kollege een duidelijke zaak
was. Uit de "brieven moge "blijken, dat wij daar ook op hebben
aangedrongen. Wij hebben gevraagd om de zaak in Wernhout te
beëindigen en alle faciliteiten met de hele voorziening over
te brengen naar Hazeldonk. Geen deeloplossing. En laat men dan
ook niet aan ons vragen, zoals in de brief van de minister van
financiën gesteld wordt om als het ons nu zo dwars zit en als we
er nu zo een last van hebben te vragen de faciliteiten Wernhout
te beperken, dan verdwijnt het verkeer vanzelf wel. Maar dat is
een oneerlijke vraag, want men kan van ons -noch van burgemeeste
en wethouders, noch van de raad- vragen en dat geldt zo goed voo
de heren Huijbregts en Pellis als voor de heren Valk en Kunst
om de mensen aan de grens de nek maar om te draaien. Dat verwach
niemand en dat is ook helemaal niet nodig als men inderdaad een
duidelijke een eenvoudige beslissing neemt om aan Hazeldonk de
nodige faciliteiten te verlenen. Men moet erkennen, dat men des
tijds een fout gemaakt heeft door de keuze, dat er aan Hazeldonk
geen douane-afhandeling zou zijn. Het ligt in de aard van de
zaak om op onjuiste beslissingen terug te komen en daar niet
stug en stijf aan vast te houden. Men zou in overleg met de
Belgische autoriteiten tot ombuiging van dit beleid moeten zien
te komen. Dan hebben wij geen rondweg nodig en ook geen eenrich
tingsverkeer in de Zundertse woonstraten. Ik zou toch eerlijk
gezegd liever niet aanbevelen om een voorstel aan te nemen om
bijvoorbeeld het verkeer door de Burgemeester Manderslaan te
halen of door de Velstraat of door de smalle buitenwegen, zoals
de Rustenburgstraat of nog verderaf. Het is toch, mijnheer Valk,
even onzinnig om naar het oude douane-kantoor een omrit te maken
als het onzinnig is, dat het verkeer hier door de dorpskommen
blijft komen.
Wat de werkgelegenheid betreft zijn wij als kollege attent,
maar wij menen toch wel, dat het dorp Zundert de last van het
verkeer niet meer dragen kan. Ik heb vandaag iets meegemaakt,
dat mij verschrikkelijk boos heeft gemaakt. Vanmiddag deed zich
het volgende voor. Uit Wernhout kwam een kolossaal kraan-auto-
geval en van de richting Breda kwam een al even kolossaal plat-
bootvoertuig. Die dingen stopten ter hoogte van de Markt en die
chauffeurs begonnen een gesprek met elkaar. Toen ben ik vresel^k
boos geworden en toen heb ik gedacht, is het nu werkelijk zov^
gekomen, dat Zundert van de vrachtknotsen is. Zundert is niet
van de vrachtknotsen. Zundert is van de mensen en wat er op het
ogenblik doorheen komt is die mensen teveel. Dat is het standpun"
van het kollege.
Ik zou de heer Valk nog willen zeggen, dat ik het niet juist
zou vinden de motie aan te vullen met een alinea, dat de raad
zelf nog tot actie zou moeten overgaan. Ik dacht, dat zulks niet
op de weg van de raad ligt. Wat individuele raadsleden doen is
uiteraard hun keuze, maar de raad als zodanig moet in zijn rol
blijven.
De heer Valk
Ik kreeg een reactie van kollega Pellis. Ik weet niet of ik mijn
betoog te snel heb voorgelezen of misschien slecht heb gebracht,
maar ik dacht, dat ik toch ook niet voorbijging aan de belangen
van de douane-agenten. Ik dacht dat in mijn betoog duidelijk tot
uitdrukking gekomen is -dit in tegenstelling tot wat het beroeps
goederen vervoer schrijft- dat ik wil vechten voor de enige op
lossing, zoals die ook door het kollege wordt gezien en wel de
overbrenging van de totale kantoren met inbegrip van de douane
agentschappen.
- Mijnheer -
