- 3 -
Dan hadden wij te maken met een procedure van afwijking van
een bestemmingsplan. Die afwijking vond vroeger plaats op
grond van artikel 20 van de Wederopbouwwet. Daarvoor werd
terecht door de provincie steeds geëist dat de omliggenden
bezwaar zouden kunnen maken. Dat is in enkele gevallen een
belemmering geweest voor het inrichten van een camping m.n.
omdat wij in de bezwaren aanleiding zagen om de zaak niet
verder door te zetten
De bezwaren-procedure is van vrij groot belang, omdat wan
neer men afwijking toestaat van een bestemmingsplan en dus
eigenlijk langs een achterdeur een wijziging brengt in een
plan dat is vastgesteld volgens een hele procedure waarin
beroepsmogelijkheden zijn tot bij de Kroon. Men kan bezwaar
indienen bij de raad, men kan in beroep gaan bij de provin
cie en men kan in beroep gaan bij de Kroon. Dan zou men
door die achterdeur-procedure de beroepsmogelijkheden van
degene die daar belang bij hebben kunnen frustreren. Daarom
wordt dus altijd -en dat is ook een normale administratieve
praktijk- deze zaak tevoren afgetast.
Hierna gaat het besluit naar de provincie met eventueel de
opmerking van de gemeente dat men de bezwaren niet van dien
aard vindt dat men daaraan gehoor moet geven. Dat kunnen be
zwaren zijn, die zo gezocht zijn en duidelijk kant nog wal
raken, dat men daar niet op in hoeft te gaan.
Dat kunnen echter ook bezwaren zijn dat men zegt, nu zullen
we hier toch niet meer mee door kunnen gaan, omdat als wij
op deze manier zouden doorgaan en de provincie deze bezwaren
naast zich zou neerleggen er een stuk rechtszekerheid zou
wegvallen. Dat is in dit geval gebeurd.
Wij hebben hier de ingekomen bezwaren zeer serieus genomen,
ook gelet op de herkomst daarvan. Hoewel wij in het algemeen
als kollege van burgemeester en wethouders, met het oog ook
op de uitgesproken wensen van Uw raad, aan redelijke ver
langens op het gebied van recreatie tegemoet willen komen,
is er in de praktijk weinig van gekomen, omdat men niet
over de drempe^een kwam. We hebben hier op het moment drie
campings. Ik heb persoonlijk over verschillende gevallen ook
in Den Bosch overleg gevoerd, maar er is verder geen projekt
geweest dat de eindstreep gehaald heeft.
Wij hebben altijd een beleid gevoerd dat was ingegeven door
het rentabiliteitsaspect wat inhoudt dat wij alleen gepor
teerd zijn van een camping met zo grote eenheid dat een be
hoorlijke opzet verzekerd is. Wij hebben geen behoefte aan
beunhazerij op dit gebied.
Maar met dit geval worden wij er toch wel opgedrukt, dat in
Zundert en dat is ook een proces dat in het hele land plaats
vindt, daarmee zijn wij als gemeente ook niet in geïsoleerd
gezelschap, het buitengebied bijzonder gevoelig is en op
tal van plaatsen geen aantasting kan verdragen. In een heel
ander verband is dat voor het kollege aanleiding kritisch te
staan tegen bouwaanvragen in het agrarisch gebied, dat is
een heel ander verhaal schijnbaar maar in feite een ver
want artikel.
In dit geval zijn wij eigenlijk wel wat verrast door de he
vigheid van de reacties. Wij hebben hier bijna net zoveel
publiek als "Het Kliekske" in café Den Bels. We zijn er
eerlijk gezegd blij mee dat er zoveel belangstelling voor
deze zaken bestaat en wij hebben ons gerealiseerd dat wij
ons in de publieke opinie gesteund weten wanneer wij een se
lectief beleid op dit punt blijven doorzetten.
- Ik -