De voorzitter:
Wij geven u die inlichtingen heel graag.
Het volgende is gepasseerd. In deze gemeente, die is aange
sloten bij het Instituut Ziektekostenvoorziening Ambtenaren,
was de volgende regeling gebruikelijk.
De ambtenaar, die nota's had ontvangen ter zake van ziektekos
ten, gaf deze nota's af op de afdeling financiën ter sekretarie,
welke afdeling de kosten declareerde bij eerder genoemd Insti
tuut. De gemeente voldeed na ontvangst van de uitkeringen door
het instituut de betreffende nota's aan artsen, ziekenhuizen,
tandartsen etc.
Het I.Z.A. vergoedt niet in alle gevallen de kosten voor 100$.
De vergoedingen variëren van 80 tot 100$ van de gedeclareerde
kosten. Het is duidelijk dat een deel der kosten voor rekening
blijft van de betrokken ambtenaar. Voor de betaling van dit
deel der kosten werd maandelijks op het salaris van de ambte
naar een bedrag van 1$ van het salaris ingehouden.
Aan het einde van het jaar vond een verrekening plaats van de
werkelijke kosten met de ontvangen uitkering van het "I.Z.A. en
het ingehouden spaarbedrag van 1$. Wanneer de ten laste van de
ambtenaar blijvende kosten meer dan 1$ van zijn ambtelijk inko
men bedroegen, werd op zijn verzoek door de gemeente een supple
tie verstrekt in dez;e meerdere kosten.
Deze gang van zaken bracht, naar u zich kunt voorstellen, nog
al wat administratie-werk met zich mee. De nota's moesten wor
den betaald. Bijgehouden moest worden, wanneer iemand in aan
merking kwam voor de suppletie-regeling, terwijl er aan het
einde van het jaar nog een afrekening moest worden gemaakt.
Deze regeling is ontstaan in een tijd dat het I.Z.A. nog niet
snel de ziektekostèn-regeling afwikkelde. Bovendien, is de re
geling ontstaan in een tijd, waarin men veelal nog niet beschik
te over een eigen bank- of girorekening.
Op een zeker moment werden wij met deze kwestie gekonfronteerd
Wij vonden dat deze vorm van administratie een beetje uit de
tijd geraakt was. Overigens was deze vorm van administratie,
voorzover mij bekend was, alleen gebruikelijk in Zundert.
Wij vonden dat de administratie, die aan deze regeling verbon
den was, een nogal zware belasting vormde voor de afdeling fi
nanciën. Uiteindelijk heeft deze afdeling ook gezegd dat deze
administratie nogal veel werk met zich meebracht. Wij schatten
dat deze administratie voor de ambtenaar, die daarmede belast
was, een werktijd vergde van gemiddeld twee a drie weken per
jaar. Naar onze mening kan het «.©erendeel der ambtenaren zonder
-enig bezwaar zijn zaken zelf afwerken. Wat ze dan moeten doen?
Ze moeten in de gaten houden -en daarvoor krijgen ze van ons een
opgave- wat het bedrag is van 1$ van hun ambtelijk inkomen over
enig tijdvak van 12 maanden en of de ziektekosten meer bedragen
dan dit bedrag.
Een andere zaak waar ze op moeten letten, is dat de nota's wor
den ingediend bij de afdeling financiën. Deze afdeling stuurt
de nota's door naar het I.Z.A. Op een zeker ogenblik ontvangen
de mensen op hun eigen rekening de uitkering door het I.Z.A.
De afdeling financiën retourneert de gedeclareerde nota's aan
de betrokkenen en verstrekt daarbij eer. zicht van de uit
keringsbedragen door.het I.Z.A. De betrokkenen moeten dan zelf
de nota's voldoen. Zj.j moeten dus bijpassen wat voor hun reke
ning blijft. Om de eventuele financieringsproblemen op te van
gen, is elk personeelslid een werkvoorschot gegeven. Hierdoor
wordt voorkomen dat men plotseling voor grote kosten komt te
staan. Voorts is uitdrukkelijk gesteld dat, wanneer iemand grote
ziektekosten heeft en in aanmerking komt voor de 1$-regeling,
onmiddellijk aan hem een voorschot zal worden verleend. Men be-
- hoeft -
I
