Deze eerste zin past ook nu. Haar van rust zal nog geen
sprake zijn. Het schijnt wel of men voor U een aparte
druk van het irooraenboek heeft uitgegevenwaarin men
het woordje Rust" vergeten is. Gij gaat onvermoeid en
blijkbaar onvermoeibaar voort om IJ te wijden aan een
nog belangrijker taak.
Mijnheer de burgemeester, ik geloof de gevoelens van de
raad en van de gehele Zundertse bevolking te vertolken
als ik U dank breng voor de wijze,waarop ©jU, op de
plaats, v/aar Hare Majesteit de Koningin IJ aangesteld
heeft,met terzijdestelling van Uw eigen belangen en
trouw aan de eed,welke Gij bij de aanvaarding van Uw ambt
hebt afgelegd,Uw gezag ontlenend aan de Grondwet, aan
de wetten des Rijks en aan de daarop:, gegrondveste
rechtsordevolledig voor deze mooie gemeente hebt
ingezet en voor haar belangen op de bres heeft ge-
staan.
Ik twijfel er geen moment aan of Zundert zal ook na
1 juli op Uw bijzondere belangstelling kunnen blijven
rekenen
In deze dank willen wij ook graag Mevrouw Manders be
trekken. Zij vormde voor U het thuisfrontwaardoor U
zich geruggesteund wist.Zonder haar begripvolle
steun zou het TJ beslist niet mogelijk geweest zijn U
geheel te geven.
Moge het ook in de toekomst zo blijven.
MevrouwManders wij betuigen U gaarne onze erkentelijk
heid.1/ij zullen altijd de meest prettige erinneringen
bewaren aan Uw-e weldadig aandoende be langstelling en
Uwe ongëvenaarde gastvrijheid,welke wij bij talrijke gele
genheden mochren ondervinden.
Ik wens U beiden toe,dat het U en Uw gezin goed mag
blijven gaan en dat Hij, aan V/ie Gij uit onze naam
steeds onze arbeid hebt opgedragen,U en de Uwen zijn
rijkste zegen moge schenken.
Ten besluite zij het mij vergund U namens de leden
van de raad als een meer tastbare uiting van onze
dankbaarheid deze glazen aan te bieden.
Hij overhandigt de burgemeester een stel sherry
glazen
Wij hopen, dat Gij bij het gebruik van dit drinks tel nog
vaak zult terugdenken aan de vele goede momenten,die
wij samen mochten heieven.
Ik dank
Applaus
De voorzitter geeft dan het woord aan de sekretaris.
5
Deze spreekt als volgt s
j ijnheor ue burgemeester-ik dank U, dat het mij vergund wordt
namens het voltallige personeel een enkel woord te mogen
spreken.
Ook op 15 maart 1947 bij gelegenheid van Uw installatie als
burgemeester van Zundert mocht ik namens het personeel het
woord voeren.
Alstoen zegde ik U toe,dat U op de volledige medewerking
van het gemeentepersoneel mocht rekenen «Haar mijn over
tuiging - en ik hoop ,dat dit ook de Uwe zal zijn - heeft
het personeel U niet teleur gesteld in Uw verwachtingen.
Ik stel er 'veel prijs op om vanaf deze plaats nadrukkelijk
te getuigen van de hoogachting,de bewondering en het res
pect van het gehele personeel van deze gemeente voor Uw
burgemeesterschap van Zundert.
Wij danken U oprecht voor de steun, welke wij van U mochten
ontvangen voor de behartiging van onze belangen.
Ik dank U persoonlijk voor de "voortreffelijke samenwerking
tussen ons beiden.Yoor de nooit uitgesproken,maar voelbaar
aanwezige persoonlijke vriendschapmynheer de burgemeester,
ben ik U hijzonder erkentelijk. Het was een genoegen met U
samen te vlerken. In deze erkentelijkheid betrek ik ook Uwe
echtgenote en Uw gezin. We zullen,meen ik, ook na het af
scheid goede vrienden kunnen blijven.
Het ga U en Uw gezin tot in de verre toekomst goed.
Het is mij een eer en een genoegen U namens het gehele per
soneel een tastbare herinnering te mogen aanbieden. Wij ho
pen ,dat IJ dit geschenk zult willen aannemen als blijk van
dank voor hetgeen U voor ons hebt gedaan.
Hij biedt een kofferschrijfmachine aan.
Applaus
De voorzitter spreekt dan als volgt s
Mevrouw en heren leden van de raad. Nu ik deze laatste
raadsvergadering in de gemeente Zündert mag voorzitten,voelt
U wel,dat mij dit enigszins beroert.
Wethouder Koeken,U heeft in Uw toespraak nog eens meerdere
facetten van de gemeente Zundert, naar voren gehaald en ge
releveerd, wat er zo in de loop van deze jaren gebeurd is.
Ik heb het grote geluk gehad hier bijna 20 jaren voorzitter
van deze raad te mogen zijn.En ik moet U eerlijk zeggen,
dat ik in deze 20 jaren ook de tijd heb meegehad,maar vooral
ook dat ik de steun van de bevolking heb gehad,die mij
steeds in alle toonaarden is tegemoet getreden.Daarom ver
heugt het mij zo buitengewoon dat allen, die deze gemeente
vertegenwoordigen in deze laatste vergadering aanwezig zijn.
Ik heb gemeend afscheid te moeten nemen in een vergadering,
waarin alleen diegenen tegenwoordig zijn,waarmee ik zoveel te
ma,ken heb gehad in deze afgelopen jaren. Op deze dag gaan
mijn gedachten ook nog even terug naar 25 juni 1945,de datum,
waarop ik terugkeerde uit het concentratiekamp en naar de
tijd daarvoor.
Samseat 17192 xi
