1 VERG-pM 19-2-1937 -
Requestrante betoogt dat het eerste motief niet op
gaat en suggereert de wenschelykheid het tweede mo
tief weg te nemen,door invoering van een steunrege
ling als rouleersysteem toe te passen.
Aldus het eerste motief onjuist zynde en het tweede
weggenomen zynde,is er geen grond meer voor uurloon-
verlaging en dus vraagt requestrante herstel van het
oude uurloon.
Burgemeester en wethouders begrypen zeer wel,waar
om de Minister de afwezigheid van een steunregeling
als motief naar voren brengt in verband met de be
uling van de hoegrootheid van het uurloon by de
werkverschaffing,zy hebben echter niet begrepen hoe
de Werkliedenvereniging er toe is gekomen te sug-
gereeren neem dit motief weg door het invoeren
van een steunregeling.
Wantmyne heeren,dit middel is erger dan de kwaal.
Wy stellen voorop dat de groote meerderheid Uwer
met ons de overtuiging draagt dat aan werkverschaffing
verre de voorkeur dient te worden gegeven boven steun-
verleening.Dit om moreele redenen en om redenen van
finantien voor de werkloozen.
Wat gebeurt er nu wanneer we steun krygen naast
werkverschaffing? Natuurlyk moreel verlies;steun is
altyd moreel verlies.
Maar de inkomsten der werkloozen? Worden die dan
beter Beter nooit
Steunverleening(stem.elen) is een noodzakelyk
kwaad,geboren in hoofdzaak uit twee oorzaken:
a.wyl er geen werkobjecten zyn
b.wyl een tewerkstelling van allen te veel zou kos
ten.
Dit laatste motief geldt voor tal van plattelandsch
gemeaiteh.Het wwrd de Regeering te duur en daarom
moest er steun komen.
hu hebben we Zundert,Goddank,tot nu toe een steun
regeling kunnen besparen.Wy hadden en we hebben
klemmende redenen om allen hier te werk te stellen
by de werkverschaffing,redenen,die ook aan de Re-
geering zeer duidelyk zyn.Daarom konden we hier een
toestand houden,die elders niet houdbaar bleek.
Zal
- verg.lc|-2-1937 - 11*
Zal deze toestand biyven voortbestaan We weten dat niet,
kunnen dat ook nooit te weten komen.Wy verwachten echter bin
nen afzienbaren tyd geen verandering omdat v.z.b.niets daarop
wyst
Requestrante zegt,dat de tyd niet meer ver is dat we tot
steun zullen worden gedwongen.
Waar zy de wetenschap van^daan heeft is ons niet bekend.
Zooals gezegd hebben wy niets vernomen dat in deze richting
wyst.Maar neem nu eens aan,dat requestrante het beter weet
en er inderdaad iets hangt dat by verwezenlyking ons steun
oplegt
Moeten wy dien dwang dan vóór zyn en nu vrywillig een steun
regeling daarstellen
Myne heeren,waarom?Om de werkloozen finantieel veilig te
stellen
De finantieele positie van de werkloozen is_ aldus niet te
redden.
Ben steunregeling met werkverschaffing tezamen,krygen we
uiteindelyk nooit zóó geregeld dat de werkloozen er finan
tieel beter van worden dan ze n$t zyn.De regeering trapt daar
positief niet in;het zou ook totaal tegen de rede zyn.
Een steunregeling met werkverschaffing tezamen,zóó geregeld
dat de werkloozen finantieel dezelfde blyven als ze njji zyn,
heeft 8cor de betrokkenen geen zin,alleen dat allen gedwon
gen worden tot tydelyk niets doen,dus moreel af te keuren is.
De Regeering keurt een zoodanige regeling zeker niet goed,
want,waarom zou de Regeering het slechtere willen als het
beteren dezelfde uitgaven vergt
Dus dan maar steunverleening met werkverschaffing waarby
de werkloozen iets achteruit gaan,dit om erger voor de toe
komst te voorkomen
Maar een dergelyke houding is volkomen speculatiefals re
questrante dit be doelt, moe ten burgemeester en wethouders de
werkloozen tegen hun eigen organisatie in bescherming nemen.
Niemand weet zeker wat de toekomst ten deze inhoudt,doch
het lykt ons een ongeoorloofd kansspel de werkloozen nu
vrywillig in een slechtere positie te brengen,in de hoop,
dat daardoor wordt voorkomendat zy straks misschien in een
nog slechtere toestand zouden geraken.
Burgemeester en wethouders blyven op grond van het vooraf
gaande van oordeel,dat we geen steunverleening in deze ge
meente mogen invoeren en zoolang als mogelyk is dool? moe-
ten gaan
