- 3 - Ik wil een aantal punten aanhalen die me in onze 6-jarige samenwerking getroffen hebben. Op de le plaats: Uw gave om ingewikkelde problemen scherp te analyseren en daar dan ook verbaal uiting aan te geven, uw gave ook om hoofd- en bijzaken scherp te onderscheiden en tot de kern van de zaak door te dringen en zo tot een standpuntbepaling te komen. En was er dat standpunt, dan was u ook standvastig, zelfs onverzettelijk, dan moest men wel van zeer goede huize komen om u van uw standpunt af te kunnen brengen, en dat lukte dan meestal nog niet. Dat u daarbij ook wel eens stok paardjes bereed, ook dat hebben we allemaal, ons allen is niets menselijks vreemd. U was kortom erg karaktervast en ik denk dat dat ook wel te maken heeft met uw verzetsverleden. Wegens belangrijke aktiviteiten in het verzet tijdens de 2e wereldoorlog verbleef u van oktober 1943 tot 10 mei 1945 in Duitse gevangen schap. U werd ook ter dood veroordeeld; gelukkig was het vonnis ten tijde van de bevrijding nog niet voltrokken. Voor uw aktiviteiten in het verzet hebt u hoge, ook buitenlandse onderscheidingen ontvangen, later nog gevolgd door uw benoeming tot ridder in de orde van Oranje Nassau. U was een man die wist wat u wilde en daar ook voor uit kwam. Wat me in deze jaren ook in u getroffen heeft, is uw sterk streven naar, het sterk opkomen voor een goede relatie met het ambtenarenkorps, zelfs zodanig dat ik u ook wel eens gezegd heb: denk er aan, sekretaris, het bestuur heeft wel het primaat. Deze goede relatie met de ambtenaren was erg veel waard. Ook hier denk ik, hebben bepaalde ontwikkelingen uit het verleden een rol gespeeld. Goede menselijke verhoudingen met het ambtenarenkorps vormde voor u een uit gangspunt; voor de ideële en materiële belangen van de ambtenaren had u veel aandacht, en ik vind dat u dit sierde. Ik ben er me van bewust dat dit altijd niet even gemakkelijk was, zeker niet in het begin van de tachtiger jaren, toen de organisatie en de rechtspositie van het ambtenarenkorps als gevolg van de bezuinigingen onder sterke druk stonden, er moest ingekrompen worden en snijden doet altijd pijn, maar ik wil er hier nog eens uitdrukkelijk uiting aan geven dat u zich in B W ook hier altijd erg sterk maakte voor het wel en wee van het ambtenarenkorps. Ik denk, of ik weet wel zeker, dat de grootse wijze waarop de ambtenaren woensdag van u afscheid hebben genomen u erg goed heeft gedaan. Tenslotte, het is altijd fijn wanneer je samenwerkt, naast het werk goed en prettig met elkaar te verkeren, om ook te relativeren, bijvoorbeeld door samen bij gelegenheden een glas te kunnen drinken. En dat dit ook het geval was, is gewoon fijn. Ook wat dit betreft was u gelukkig niets menselijks vreemd. Sekretaris, de gemeente Zevenbergen neemt vandaag afscheid van u als sekretaris. Ongetwijfeld zullen een hoop persoonlijke kontakten blijven, maar als sekretaris valt voor u vandaag het doek. Gaarne vanaf deze plaats hartelijk dank voor al hetgeen u in de afgelopen jaren voor Zevenbergen gedaan en betekent hebt. U was een markante persoon. Gaarne wensen wij u voor de komende jaren in alle opzichten het allerbeste toe. Bij een afscheid als dit behoort een kado. Er is hierover met u overleg ge pleegd. Als een blijvende herinnering aan de gemeente Zevenbergen ging uw voor keur uit naar de sierlijke lamp die jaren boven uw buro heeft gehangen. Gaarne biedt ik u bij deze de lamp aan. Moge deze lamp voor u een lichtende herinnering blijven aan de gemeente Zevenbergen.

Raadsnotulen

Zevenbergen: 1930-1996 | 1987 | | pagina 66