Gemeente Zevenbergen
-113-
Over de ambtenaren heb ik al het een en ander gezegd, betrekking hebbend op hun
kwaliteit en produktiviteit
Het is in feite een compliment aan mijn voorganger voor datgene wat hij mij nalaat.
Mijn verwachtingen zijn wat dat betreft ook naar hen toe, hoog gespannen.
Ook voor de ambtenaren, zo heb ik hen vanmiddag nog eens gezegd, zal mijn deur
steeds open staan. In open ambtelijke verhoudingen kan veel goeds tot stand ge
bracht worden.
De ervaringen tot nu toe hebben mij zeer verrast.
Alle medewerking ontvirg ik waar het aankwam op informatieverstrekking en behulp
zaam zijn bij het vinden van huisvesting, of het nu tijdens of buiten kantoortijd
was.
En mijn vrouw en ik ondervonden uw hartelijkheid en spontaniteit tijdens het bezoek
dat een uitgebreide afvaardiging bij mij thuis bracht.
Alle vertrouwen heb ik er in dat deze goede start zich zal continueren.
Als gemeentesecretaris stel ik hoge eisen aan mezelf maar ook aan mijn medewerkers.
Omgekeerd zal ik ook voor hen op de bres springen indien zij tussen wal en schip
dreigen te vallen als gevolg van welke omstandigheden dan ook.
Tot slot een korte blik naar de toekomst.
Uw nieuwe secretaris hanteert een aantal belangrijke uitgangspunten welke hiervoor
werden belicht
Een belangrijk probleem bleef nog onaangeroerd, n.l. de Moerdijk-problematiek.
Zodra het voorstel inzake mijn benoeming naar uw raad uit was, werd ik daarover
al om een mening gevraagd door de pers.
In mijn antwoord heb ik hen er op gewezen en dat vanmiddag nog eens herhaald,
dat niet verwacht mag worden dat ik daar veel over kan zeggen, tehreer niet omdat
ik niet gehinderd wordt door enige feitelijke kennis van zaken. Dat is nu nog zo.
Duidelijk is wel dat het voor Zevenbergen een allesomvattend probleem is dat om
een oplossing vraagt. Een molensteen is voor niemand lang te dragen.
Hopelijk realiseert het rijk zich wel dat haar besluitvorming van weleer mede van
invloed is geweest op de problematiek zoals die nu aanwezig is.
Dat wekt ook verwachtingen.
Mijnheer de voorzitter, met deze uiteenzetting hoop ik aan u allen enig inzicht
gegeven te hebben in mijn visie op het secretarisschap.
Het past mij nog u in het bijzonder te danken voor de wijze waarop u deze beëdiginfl)
heeft mogelijk gemaakt.
Dank u wel.
De VOORZITTER memoreert hierna dat het van de heer van der Smissen thans de laatste
raadsvergadering is geweest. Eind augustus zal van hem uitgebreid afscheid worden
genomen.
24. Sluiting.
De VOORZITTER sluit de vergadering met het bij reglement van orde voor de vergaderin
gen van de raad voorgeschreven gebed.
Aldus vastgesteld in de openbare vergadering
van 8 september 1987
de burgemeester,
retaris,
o:vD;t:vN;c:^. ^ïlt^cfit'Paepe) ïler\)
Notulen van de buitengewone raadsvergadering ter gelegenheid van het afscheid
van gemeentesekretaris J.A.A. van der Smissen, gehouden op 28 augustus 1987 om
14.00 uur.
De VOORZITTER opent deze bijzondere bijeenkomst van de gemeenteraad van
Zevenbergen ter gelegenheid van het afscheid van de gemeentesekretaris, de heer
van der Smissen. Hij deelt mede dat wat de raadsleden betreft mevrouw Postma
verhinderd is. Hij heet alle aanwezigen van harte welkom.
De VOORZITTER spreekt hierna als volgt:
Tja sekretaris, vandaag is het dan zover. Na een ambtelijke karrière van ruim 47
jaar, waarvan bijna 39 jaar in dienst van de gemeente Zevenbergen en van deze 39
jaar, 29^ jaar in de funktie van gemeentesekretaris hebt u per 1 september
aanstaande gekozen voor een welverdiende VUT.
Met dit vervroegd uittreden komt er nu dan een einde aan een langdurig dienst
verband met de gemeente Zevenbergen en aan een langdurig verband ook met de
Zevenbergse gemeenschap.
Wanneer we nu terugzien sekretaris op de jaren dat u voor de Zevenbergse ge
meente werkte, de Zevenbergse gemeenschap,de jaren '50 tot en met 80, dan moeten
we konstateren dat er in die jaren, ook waar het de gemeentelijke overheids
bemoeienis betreft, ontzettend veel veranderd is en dat ook de funktie van ge
meentesekretaris in die jaren een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt.
In de jaren '50 en begin 60er jaren meer statisch minder dynamisch, hetzelfde
eigenlijk als de gemeentelijke overheidstaak.
Er moet als het ware op de winkel worden gepast. Maar in de tweede helft van de
60er jaren veranderde dit drastisch.
Ook de gemeentelijke overheidstaak nam een enorme vlucht, de gemeente was en
werd op velerlei vlak zeer aktief. Welvaart en welzijn werden bestuurlijke i-
tems. Persoonlijke ontwikkeling kreeg een hoge prioriteit. Zo niet alles, maar
dan toch veel moet kunnen. Begrippen als demokratiseringinspraak en participa
tie werden gemeengoed. Voorlichting, informatie en openbaarheid werden bestuur
lijke doeleinden.
Voor Zevenbergen in het bijzonder speelde nog een rol de voorgenomen industriële
ontwikkeling en de sterke bevolkingsgroei.
Eind zeventiger begin tachtiger jaren komt dan een zekere ommekeer.
De een noemt het een terugval, de ander een herbezinning. Bezuinigen wordt het
nieuwe bestuurlijke item. De rekening wordt opgemaakt van de ervaring dat het
leven in een welvaartsmaatschappij, zeker wanneer men aan de welvaart gewend
raakt, niet meer als zodanig beleefd wordt en dat een steeds grotere spanning is
ontstaan tussen de behoeften van de mensen en de mogelijkheid tot realisering en
bevrediging ervan.
Tegen de achtergrond van deze ontwikkeling of, beter gezegd, midden in deze
evolutie hebt u uw funktie als gemeentesekretaris, als sekretaris/le adviseur,
als sekretaris-koördinator uitgeoefend. En we mogen zeggen, sekretaris, dat u in
de hier geschetste orkestrale partituur een belangrijke, zeer belangrijke par
tij, al die jaren hebt meegeblazen. U beperkte zich ook niet tot één instrument,
u was veelzijdig, u kon verscheidene instrumenten bespelen en deed dit ook wan
neer zulks gewenst was. U was een goed, alround musicus, u beheerste het metier
maar ging ook een solo-partij niet uit de weg als dit nodig was, ik mag wel
zeggen dat u zelfs graag soleerde.
