D t-
D r.
- 156 -
Politie en bevolking
Het is wel degelijk in de commissie financiën besproken om zo nu en dan, of
periodiek zoals wij dat noemen, met het politiekorps van gedachten te wisselen,
onder andere ter voorkoming van een teleurstellende behandeling van hun jaarver
slag als aan het begin van dit jaar.
Personeel
Uw houding ten opzichte van de commissie Georganiseerd Overleg komt ons als
hovaardig over. Het is niet aan u maar aan de commissie om te beoordelen of u
zich aan eerdere afspraken heeft gehouden of dat er aanleiding is om de commis
sie in zaken te betrekken.
Centrumplan
Zoals wij in onze schriftelijke vragen reeds stelden, willen wij gaarne een
herziene eindwaarde-berekening van het centrumplan van u zien.
Het is ons niet duidelijk of de 1.960.000,een tekort is voor 1988 of dat dit
het eindwaarde-tekort is.
Ook wij hebben onze nieuwsgierigheid naar uw aanvrage naar GS in onze eerste
instantie aangegeven. Zou u ons eveneens een afschrift hiervan kunnen doen toe
komen, zoals u kennelijk aan de VVD deed, althans, dit maken wij op uit uw ant
woord.
Maatschappelijke zaken
In algemene zin, meneer de voorzitter, zijn we blij met het gegeven dat ook het
college de moeilijke positie van de minima erkent en in principe bereid is te
gaan onderzoeken welke maatregelen kunnen worden genomen om hieraan wat te gaan
doen.
Uw college heeft daarbij echter enige aarzelingen en vragen, waar wij op in
willen gaan teneinde uw twijfels weg te nemen en de weg vrij te maken voor een
goed minimabeleid in Zevenbergen.
Uw opmerking over het uitgangspunt dat een gemeentelijke overheid geen inkomens
beleid mag voeren omdat dit een taak is van de landelijke overheid, geeft ons
aanleiding tot de volgende reaktie:
Al jaren onttrekken vele gemeentes zich aan hun verantwoordelijkheid door ten
aanzien van de minima te verwijzen naar de rol van de centrale overheid in deze.
Zij bepaalt de hoogte van het minimum-inkomen en de hoogte van de bijstandsuit
keringen, zo is de redenering.
Juist omdat de centrale overheid hierin faalt, en vele gemeentes erkennen dat
inmiddels, juist omdat wij menen dat wij als gemeente de zorg hebben voor al die
inwoners die de dupe worden van dit beleid, dringen wij aan op een gemeentelijk
beleid in deze.
Dat mag dan best individueel zijn, als u maar beseft dat de oorzaak van de pro
blemen, waarvoor de meeste minima zich geplaatst zien, gelegen is in cumulatieve
slecht doorgerekende collectieve maatregelen, welke door de centrale overheid
worden genomen (in 1988 weer een achteruitgang van 0,5
Enkele voorbeelden:
- de landelijke normeringen bieden onvoldoende mogelijkheden, omdat deze uitgaan
van strikt noodzakelijke kosten van het bestaan. De kosten van medische en
maatschappelijke dienstverlening zijn uitgesloten.
De eenmalige uitkering, die al werd verstrekt vanwege de lage uitkeringen,
sluit betalingsverplichtingen als alimentatie etc. uit (bovendien wordt deze
nu opgeheven)
