- 13 -
eens problemen. Het betekende dat je altijd liep te sjouwen en altijd bezig was voor anderen. Toch
heb ik nooit aan je gemerkt, datje dit als een last hebt ervaren. Integendeel, ik heb altijd ervaren dat
dit voor jou de normaalste zaak van de wereld was. Ik vind het niet de normaalste zaak van de we
reld, ik vind dat je daar een groot compliment voor hebt verdiend.
Dames en heren, ik ben aan het eind van mijn betoog, ik zou willen vragen of een van u nog het
woord zou willen voeren."
De heer Huijgens spreekt als volgt:
"Voorzitter, afscheid raadsleden, punt 24 op de agenda, ik miste daar de secretaris bij, maar zoals
u reeds heeft gezegd, morgen wordt hij ruimschoots uitgezwaaid, dus vandaar dat hij er bij dit re
geltje waarschijnlijk niet bijstaat.
Toen begin dit jaar de herindeling een feit bleek te zijn, luidde dit een historisch moment in. Vijf
kernen zouden per 1 januari 1997 worden samengevoegd tot één grote gemeente. Dat had bestuur
lijk veel impact. Van de 46 raadsleden komen er 19 terug. Dat betekent dat er 27 niet meer te zien
zullen zijn als raadslid. Gemengde gevoelens door de diversiteit van afscheid nemen, onze secretaris
met pensioen, raadsleden die niet herkiesbaar werden gesteld, andere raadsleden, die niet gekozen
werden en een raadslid dat geen eerlijke kans meer kreeg. Allen, Jac, Wim, Anneke, Ton, dank voor
jullie goede inbreng en prettige samenwerking, het gaat jullie goed.
Natuurlijk wil ik wat langer stil staan bij mijn fractiegenoten. Van Adrie Schuurbiers hoeven we
gelukkig geen afscheid te nemen, die komt terug, op een andere plaats waarschijnlijk, maar geluk
kig blijft hij in de raad.
Dan An. Toen de besprekingen in 1990 achter de rug waren en jij je man Ton op de lijst verving op
een mogelijk verkiesbare plaats, kan ik me nog goed herinneren dat ik zo'n drie dagen van tevoren
bij je aan de deur kwam met de persoonlijke campagnes. Ik zei: "Vrouwtje, hier heb je de blaadjes,
die brengen je naar een raadszetel". Je keek me verschrikt aan en zei: "Dat zal toch niet waar zijn".
Ik zei: "Ja, het is een mogelijk verkiesbare plaats, dus een verkiesbare plaats en je gaat het halen".
Het was geen slechte voorspelling, je kwam in de raad. Tot veel genoegen van ons, want je was het
enige raadslid van Heimolen, een Heimolenaar in hart en nieren, die bij ons ook niet alleen de Hei-
molense problemen, maar ook de vrouwenproblemen onder de aandacht bracht. Je had brede inte
resse in al wat er in de gemeente Woensdrecht en omgeving speelde en je liet je in alles goed voor
lichten.
An je bent iemand waarop we kunnen rekenen, altijd duidelijk een eigen mening en dat kwam er in
de fractievergaderingen vaak beter uit dan in de raad. Maar je stond je mannetje, overal. In de raad
hield je dan wel eens je mond, ten voordele van de partij en dat hoort ook zo vinden wij. Je was in
ieder geval wat ons betreft de jus van A.W.B
De betrokkenheid in diverse zaken en verenigingen en je drukke werk, zullen je een goede levensin
vulling geven. Hopelijk houd jij ook betrokkenheid bij het A.B.Z.
Voor jouw vriendschap, inzet en werklust dank namens heel onze mooie gemeente, voor hetgeen je
achterlaat. An, het ga je goed.
En dan onze nestor, Arie Forman. Zo'n 25 jaar geleden kwam hij bij mij aan de deur en vertelde
dat hij een partij had opgericht. Partij Groen en of ik die maar wilde steunen, want er moest toch
wel het een en ander veranderen in dit dorp. Ja, ik liet me gek maken, hoewel politiek me toen niets
interesseerde. Maar ja, Arie wist je altijd wel op een bepaalde manier te bewerken en ik ging mee
op de lijst.
Dat hebben we een aantal keren volgehouden en iedere keer kwamen we niet in de raad. Maar Arie,
u heeft het al gememoreerd voorzitter, is een doorzetter, een vechter. De naam van de partij werd
veranderd. Het is net als bij grote winkels, je verandert een paar kasten in het interieur en het visi
tekaartje wordt wat aangepast en dan kun je je misschien toch weer anders en beter profileren.
Ook dat had Arie Forman in de gaten en de W.V.P.werd opgericht. Ik moet zeggen tot op vandaag
is Arie Forman nog een W.V.P -er pur sang. Dat weten wij uit de fractievergaderingen. Ik denk dat
hij dat ook heel zijn leven zal blijven.
Arie is een gevoelsmens die vertrouwen vindt bij mensen die hem en zijn woord kennen. "Ik houd
de vinger aan de pols", is u niet vreemd voorzitter. Eerlijk, recht voor zijn raap, niet bang om blun-
