- 9 -
Mevrouw P.B.M. Lameir-Key, voorzitster van de Katholieke Nationale Bond
voor Eerste Hulp bij Ongelukken (EHBO), wordt in de gelegenheid gesteld de
raad d.d. 24 november 1992 toe te spreken.
Mevrouw Lameir spreekt als volgt:
Ik spreek hier vanavond n.a.v. de afwijzing die wij hebben ontvangen op de
aanvraag van een reanimatiepop. Wij hebben een afwijzend bericht hierop ge
kregen. Wij hebben nu inderdaad een reanimatiepop van de Hartstichting laten
komen. We hebben de pop kunnen gebruiken. Maar het is niet zo gemakkelijk
als het lijkt. Hij moet wel teruggestuurd worden en dan moet ik maar afwach
ten of iemand de pop voor mij naar het postkantoor wil brengen, omdat de
poppen voor mijzelf te zwaar zijn.
Nou doet zich intussen het ernstige feit voor dat onze eigen pop, die wi]
regelmatig nodig hebben, en dus eigenlijk altijd aanwezig moet zijn, voor
zowel de beginnerscursus als voor de gevorderde cursus, het heeft begeven.
Nu kunnen we wel zeggen is daar niets aan te doen of kun je die niet lenen?
Reanimatiecursussen zijn in te plannen, maar een beademingspop heb De iedere
les nodig en moet je zo uit de kast kunnen halen.
Het is zo dat alle EHBOers, er zijn nu weer 16 nieuwelingen, uit eigen
vrije wil in 20 lesavonden een EHBO-diploma willen halen. Als ze examen
moeten doen en ze moeten beademen, dan lukt het gewoonweg niet. Het is heel
frustrerend voor iemand die iets voor de gemeenschap wil doen. Ik weet met
of u het weet, maar er kan hier geen evenement voorbij gaan, geen wieler
ronde, geen voetbalwedstrijd, paardensport of noem maar op, er moeten altijd
EHBO'ers aanwezig zijn. Dus dat zijn allemaal vrijwilligers die dat doen.
Als je een diploma hebt moet je ieder jaar nog eens acht lessen volgen en
moet je ieder jaar studeren op de lessen die worden gegeven.
Regelmatig komt er een nieuw boekje uit. Ik ben nu 25 jaar lid van de EHBO
en ik denk dat ik aan het zesde boekje ben. De medische wetenschap gaat
vooruit, maar dan moet ook de EHBO meegroeien. Wij willen een vereniging van
100 mensen goed opleiden, maar als je geen materiaal hebt, kan het niet en
dat is heel erg jammer.
Het is ook zo dat alle mensen die naar een cursus komen, cursusgeld betalen.
De mensen die voor een cursus reanimatie komen, betalen ook nog eens reani-
matiegeld. Ze gaan een keer per jaar de straat op met pleistersom materiaal
te kunnen kopen voor de oefenavonden. Ieder verbandje is hardstikke duur.
Enkele weken geleden is er nog een consulent geweest van het Oranje Kruis om
het materiaal te controleren en die heeft de pop ook afgekeurd.
Het gaat dus nu niet in eerste instantie om een reanimatiepop, want die moe
ten we toch laten komen, maar om een pop voor onze vereniging die we altijd
zo maar in de kast hebben staan. We hebben het nagekeken en deze pop is
2.000,— goedkoper. Het is nog een hele hap, maar onze vereniging kan dat
niet"ophoesten, want van het geld van de pleisteractie e.d. moeten wij ons
ander materiaal kopen.
Ik hoop dat u dit allemaal mee wilt nemen en nog eens wilt overwegen of u
niet iets kunt doen voor alle EHBO'ers die dit werk geheel vrijwillig doen.
Ik dank u voor uw aandacht.
Da voorzitter vindt het een duidelijk verhaal. Hij heeft geconstateerd dat
de raadsleden aandachtig hebben geluisterd. Spreekster heeft opgeroepen hier
nogmaals over na te denken en verzocht hierop terug te komen. Het is aan de
raad om hier gevolg aan te geven, maar hij heeft daar alle vertrouwen in.
