- 15 -
Maar zo zie je maar: mensen dachten dat het zo was. De een praat de ander na.
Maar het is helemaal niet waar. Ze kunnen het niet gezien hebben; het was een
voudigweg niet een feit.
Dat groot aantal jaren, u begrijpt intussen wel, ik was wat later aangekomen,
dus ik moest het langer maken. Dat heb ik dan ook gedaan. Ik heb het werk hier
in Woensdrecht als een feest beschouwd. Bij een feest heb je mensen die gauw
weglopen. Ze hebben het zogenaamd druk, ze moeten nog zoveel doen; en je hebt
plakkers, die het gezellig vinden en lang blijven. Ik ben een plakker.
Je hebt namens het gewest gesproken. Je hebt daar verder niets over gezegd,
hetgeen ik me wel kan voorstellen in de huidige situatie. Het is wat rommelig.
Dan zwijg je maar liever.
Ik zeg toch een paar vriendelijke dingen, want ik heb heel veel goeds van het
gewest meegemaakt. Ik heb het zien groeien, ik heb daar een beetje mee aan
mogen bouwen. Het is een zeer kundige en een zeer bondige organisatie, ook
weer twee woorden die veel op elkaar lijken, maar dat vind je lang niet in
alle gewesten. En ik moet ook constateren dat het een echt democratisch be
stuur heeft. Ik hoor wel eens van iemand, Wim, we zullen geen namen noemen,
dat het in een ander gewest wel eens heel anders kan zijn en dat daar gemeen
ten constant tegen een wat autocratisch, autoritair gewest op moeten boksen.
Bij ons is dat bepaaldelijk niet het geval. De voorzitter van het gewest, om
nu maar eens even iets saillants te noemen, wordt helemaal niet gehonoreerd.
Ja hij krijgt misschien wel een presentiegeld, maar mag het a.u.b.. Het kost
ook allemaal zo ontzettend veel tijd. Het gewest werkt uitstekend. En de bur-
gemeesterskring, integendeel, die werkt helemaal niet en zo moet het ook we
zen. Er zijn, dat hoorde ik vroeger al van mijn vader, die ook lange tijd bur
gemeester is geweest, de ontvangsten waren toen bij de mensen thuis, dat doen
wij hier niet, dat gaat allemaal netjes op het gemeentehuis, die zei dan: nou
heb ik er toch een collega bijgekregen, meteen als we zitten dan pakt hij zijn
agenda en dan moeten er afspraken gemaakt worden en een notitieboekje en dan
moet er opgeschreven worden wat er allemaal behandeld is. Daar voelen wij he
lemaal geen bal voor. Wij komen hier voor de gezelligheid bij mekaar. Wij heb
ben behoefte aan aanspraak van mensen die in dezelfde situatie zitten, die je
een beetje kunnen begrijpen. Met wie je eens vrijuit kunt praten, wat je in je
eigen gemeente eigenlijk bijna niet kunt, in bijna geen enkele kring. Het is
bijna nergens vertrouwd. Met burgemeesters onder elkaar kan het natuurlijk
wel. Ze weten allemaal dat ze in hetzelfde schuitje zitten. En degene die in
een glazen huisje zit moet niet teveel ruiten ingooien. De burgemeesters voe
len elkaar op dat punt dus bijzonder goed aan. Wat mijn vader daar ervoer heb
ben wij in positieve zin ervaren. Wij kunnen elkaar vertrouwen. Wij zijn
vrienden en collega's. Wij kunnen bij elkaar steun en begrip meemaken. Wij
kunnen elkaar aanvullen. En het is echt vaak een welkome, niet alleen afwisse
ling, maar ook een verademing. Een even op adem komen van spanninkjes en pro
bleempjes, waarmee je in je eigen gemeente nogal eens wordt geconfronteerd.
Daar ben ik buitengewoon dankbaar voor. Ik heb begrepen dat er ergens in maart
een bijeenkomst zal zijn waarop nog op andere wijze van de Kring afscheid
wordt genomen. Ik ken die andere wijze, daar stel ik mij alles van voor. Ik
hoop dat mij wel enige inspraak zal worden gegeven t.a.v. de datum, want mijn
vrouw en ik hebben nog een druk programma af te werken.
Daar valt mijn bril, die heb ik helemaal niet nodig.
Ik denk dat ik de sprekers allemaal heb gehad, het is altijd uiterst pijnlijk
als iemand wordt vergeten.
4.
