NIEUWJAARSTOESPRAAK 1986 Dames en heren leden van de gemeenteraad, In de schijnbaar eeuwig durende kringloop der tijden is al weer een heel jaar verstreken en zijn we nu aangeland in het 1986e jaar van onze jaartelling. Ik hoop dat dit voor u persoonlijk en voor onze ge meente een goed jaar zal worden en dat wij daaraan in de kringen waarin wij verkeren wat aan mogen bijdragen. Bij het rond de jaarwisseling gebruikelijk overzien van menselijk wedervaren valt het mij steeds op, dat de werkelijkheid van nu en later kan worden gezien vanuit twee tegengestelde gezichtspunten, welke geheel verschillende beoordeling ten gevolge hebben en toch beide onmisbaar zijn bij die typisch menselijke bezigheid: "evalueren", dat is: op waarde schat ten. Ik doel op het zakelijk en het ideëel gezichtspunt. Men kan beoorde len (verleden en heden) en plannen(toekomst) vanuit de natuurwet of vanuit een zedelijke norm. Daar beide benaderingen gelijktijdig tot hun recht moe ten komen is het beste wat bereikt kan worden een compromis, hetgeen naar den aard iets is waar eigenlijk niemand gelukkig mee is. Zie daar in een notedop de problematiek van onze samenleving. Laten we eerst de natuurwet eens aan het werk zien. Een mens moet, evenals elk ander onderdeel van de natuur, vechten voor zijn bestaan. Hij moet zijn eigen traagheid en belemmeringen vanuit zijn natuurlijke en men selijke leefomgeving overwinnen.Hij streeft er naar met zo min mogelijk moeite zoveel mogelijk geld, macht en plezier te verwerven. Hij wil ook graag van dat alles een beetje meer hebben dan een anderHij biedt zijn diensten aan teneinde er zelf beter van te worden. Hij produceert goederen met zo weinig mogelijk kosten aan grondstoffen en arbeid, en verkoopt de goederen zo duur mogelijk. Of zijn leveranciers en arbeiders en afnemers dat leuk vinden, interesseert hem niet. Hij streeft naar een monopolie positie om van concurrenten geen last meer te hebben. Mede dank zij de technologie, die massaproduktie mogelijk maakt, kan hij zo een gigantisch imperium opbouwen. Het kapitaal wordt door tallozen via aandelen verschaft; het enige belang dat die aandeelhouders hebben is: winst. De marge tussen kosten en baten wordt dus ook onder druk van de aandeelhouders zo groot mogelijk gemaakt, anders onttrekken die aandeelhouders hun geld aan het bedrijf en stort het geheel in. Bij de handelsmaatschappijen idem dito. Overheidsbestuur heeft tot taak de machten in de binnenlandse sa menleving in evenwicht te houden; buiten de landsgrenzen moeten macht en aanzien zoveel mogelijk worden opgevijzeld, want daar hebben we voordeel van. Als daar wapens voor nodig zijn, dan produceren of kopen en hante ren we die. Dames en heren, dit lijkt een gruwelijke vertekening van de werke lijkheid, maar in grote lijnen gaan de dingen zó en niet anders. En wat nog het ergste is: je kunt niet zo maar een onderdeel uit dit geheel lich ten en zeggen: dat doen we voortaan even anders, want dan verstoor je het hele systeem - dat, hoe onmenselijk ook, wel logisch in elkaar zit en veroorzaak je chaos. Alleen tegenkrachten die over de hele linie zeer be hoedzaam werken kunnen een afglijden naar uitbuiting en onderdrukking van de grote meerderheid der mensen stoppen of voorkomen. Het andere gezichtspunt, de zedelijke norm, voert ons een hemel op aarde binnen. Centraal staat het recht van elk individu op leven, ge zondheid, zelfstandigheid, inkomen, woning, werk, gelijkwaardigheid. De ene mens behoort geen macht te hebben over de andere, noch het ene land over het andere; wapens zijn uit den boze. Kortom: mensen hebben gelijk recht op inkomen, bescherming en hulp. Van dit ideaalbeeld moeten we twee

Raadsnotulen

Woensdrecht: 1922-1996 | 1986 | | pagina 7