u JketM, Pi
Buitengewone
openbare vergadering
van de raad der gemeente Woensdrecht op vrijdag 28 februari 1986 des middags
om half vier in het gemeenschapshuis Trefpunt, Huijbergseweg 18 te Hoogerheide
in verband met het afscheid van de heer C.van Kaam als secretaris van de
gemeente Woensdrecht.
Voorzitter Mr.J.M.de Leeuw, burgemeester.
Secretaris P.S.F.M.Vorstenbosch, loco.
Aanwezig de leden Schuurbiers, de Klerk, Piasmans, Wils, de Weert,
Meeuwisse, Verduit, Kuijlen, Klunder Nijland, Beekhuijzen en
Konings en de wethouders Bogers en Koulman-Leenhouts
Afwezig geen der leden.
De voorzitter opent de vergadering en heet allen van harte welkom. In het bij
zonder verwelkomt hij secretaris van Kaam en diens echtgenote, kinderen en
familieleden. Tevens verwelkomt hij de raadsleden en echtgenoten, leden van de
raadscommissie welzijn, opvolger Jansen en echtgenote, ere-burger en oud-burge
meester Hermans, oud-wethouder Lenselink, pater Alexander, collega's van de heer
van Kaam, leden van de colleges van burgemeester en wethouders van de buurgemeen
ten en eventueel echtgenoten, vertegenwoordigers van de Woningstichting Woens
drecht, brandweer, rijkspolitie, Werkvoorzieningsschap, Verificatiebureau, de
heer Jacobs streekarchivaris, vertegenwoordigers van de pers, last not least
medewerk(st)ers en oud-medewerkst)ers van de gemeente Woensdrecht en echtgenoten
Hij deelt mede dat allen hier zijn samengekomen voor een feestelijk afscheid van
secretaris van Kaam.
De voorzitter spreekt als volgt:
"Hooggeachte heer secretaris van Kaam, mevrouw van Kaam, zonen, aankomende
dochteren, dames en heren leden van de gemeenteraad. Vandaag komt na ruim 43 jaar
overheidsdienst, waarvan 30 jaar als secretaris van Woensdrecht, een einde aan de
ambtelijke loopbaan van Christiaan van Kaam. Voorwaar een feit om uitdrukkelijk
bij stil te staan. Na zoveel jaar hard lopen - je kunt in dit verband beter van
een renbaan dan van een loopbaan spreken - mag dat stilstaan ook wel eens. Men
hoort bij zo een gelegenheid gemengde gevoelens te hebben, zo van enerzijds dit
en anderzijds dat. Dat is natuurlijk nu ook het geval. Wie zou zo'n verlies aan
kwaliteit, zoals het gemeentebestuur nu moet lijden, niet betreuren?
Maar vreugde en dankbaarheid om wat er geweest is, overheersen dermate dat we ons
in een feestelijke stemming bevinden, en het komende gemis nog niet tot ons door
dringt.
U kent de spreuk: laten wij eten en drinken en vrolijk zijn, want morgen sterven
wij. Nou zal dat morgen waarschijnlijk wel een beetje meevallen, zo erg zal het
wel niet worden, maar een parafrase is wel op zijn plaats: laten we vandaag
feesten, morgen zorgt wel voor zichzelf. Of een herverwoording van een andere
spreuk, u heer van Kaam zeker wel bekend: zolang de bruidegom in ons midden is,
is het feest, daarna is het aanpakken geblazen.
Blijdschap en dankbaarheid voor een zo goed gevuld werkzaam en vruchtbaar leven
en ook hulde voor zo'n grote inzet en deskundigheid zo'n lange tijd. Hulde mag
en moet bij zo'n gelegenheid. Ere wie ere toekomt. En de christen van Kaam zal
daarbij nazeggen de woorden waarmee George Bernardos zijn prachtige "Dagboek van
een dorpspastoor" beëindigt: "alles is genade".
Dit mag dan de toonzetting zijn van het feestlied op deze dag, maar voor een lied
is niet alleen een toon nodig, maar ook een verhaal: