- 4 -
Nu zou dan gevraagd moeten worden aan de regering om de raad te dwingen iets
te doen wat hij zelf ook kan doen en ook op dit moment. In de AROB procedure
zou moeten worden gesteld dat de minister daaraan gevolg dient te geven hetgeen
zeer onwaarschijnlijk is.
Bovendien zal de minister zeggen dat de raad van Woensdrecht dit niet heeft
verdiend met die twee jaren volstrekt zwijgen en afwijzing en deuren en ogen
dicht. Kom je dus bij de Raad van State terecht dan denk ik dat je geen schijn
van kans hebt, wat voor mooie juridische verhalen je ooit vertelt, zeker als
dat Koninklijk Besluit in een later tijdsbestek komt. Dit betekent dat wij op
dit moment voor de beslissing staan, willen wij het nog enigszins in normale
orde doen, willen wij de rechtsgang van alle betrokkenen open houden of willen
we dat niet. Nemen wij nu niet een besluit tot het nemen van een voorbereidings-
besluit dan moeten wij verwachten dat alle normale procedures zijn uitgesloten
en dat er een Koninklijk Besluit komt waarbij dus geen van de betrokkenen nog
recht van bezwaar of beroep heeft en waarbij ten aanzien van dit onderwerp
de raad van Woensdrecht uit zijn bevoegdheden is gezet, burgemeester en
wethouders ook, en dat wij verder niet kunnen genieten van de rechten en be
voegdheden welke de wet ons toekent.
De ratio van het besluit van 15 november j.l. was dat wij werden gedwongen een
dergelijk besluit te nemen. De ratio van het te nemen besluit nu is dezelfde.
Op 15 november is gevraagd om een uitdrukkelijke aanwijzing; die aanwijzing
komt niet. Spreker acht een besluit tot het nemen van een voorbereidingsbesluit
niet in strijd met de aangenomen motie van 1983. Toen is gesteld dat alle
wettelijke mogelijkheden worden toegepast om de komst van de kruisvluchtwapens
te verhinderen. Dat standpunt, herhaaldelijk geuit en in moties vastgelegd
heeft doorgeklonken bij de regering en het parlement. De theoretische mogelijk
heid heeft erin gezeten dat men op rijksniveau daarnaar had geluisterd en een
ander besluit had genomen.
Als het oordeel van de raad voldoende gewicht in de schaal had kunnen leggen
dan was intussen een ander 1 november besluit gekomen. Het is nu duidelijk
welke kant de nationale besluitvorming uitgaat. Wat er internationaal gebeurt
tussen Rusland en de Verenigde Staten moeten we verder maar afwachten.
Nationaal is de zaak beklonken. De raad kan zeggen: we hebben onze wettelijke
bevoegdheden gepoogd te gebruiken hetgeen geen resultaat heeft gehad dus daar
mede is de motie uitgewerkt, hij is niet van de baan en wordt niet ingetrokken
doch hij is uitgewerkt. Wij zien in dat wij nu niet anders meer kunnen op
straffe van uit onze bevoegdheden te worden gezet hetgeen het laatste is wat
een overheidsbestuursorgaan zich mag laten aandoen.
Wethouder Bogers merkt op dat gesteld is dat wij al het mogelijke zullen doen
tot het tegenhouden van de kruisvluchtwapens. De minister heeft daarover ook
gedacht en is van mening dat de raad van de gemeente Woensdrecht vrijheid heeft
om mee te werken. De minister vraagt danook aan de gemeenteraad van Woensdrecht
hoe de raad er nu over denkt.
Persoonlijk denkt spreker dat alle wettelijke mogelijkheden zijn uitgeput. Nu
staan we voor de vraag wat er moeten doen. Voordat spreker zijn mening daar
over geeft wil hij graag de mening van de raad in de tweede ronde horen. Bij
het verlenen van geen medewerking zal een Koninklijk Besluit volgen, wanneer
echter, is niet voorzienbaar.
De heer Piasmans stemt in met het antwoordt van de voorzitter dat de minister
geen antwoord meer behoeft te geven aan de raad op het door de raad ingenomen
standpunt van 15 november j.l.. Als wij nog een antwoord krijgen als wij nu
niet reageren, voordat de goedkeuringswet ten aanzien van het verdrag is tot
stand gekomen zal dat op zijn hoogst kunnen luiden in de zin vanals het verdrag
goedgekeurd wordt, ben ik voornemens etc. Een langdurig dialoog met de minis
ter lijkt nu niet meer mogelijk. De minister heeft gereageerd op ons voor
stel van 15 november door de vraag aan gedeputeerde staten voor te leggen,
maar datzelfde advies is ook gegeven door de R.P.C. in 1983. Een reactie van
de minister had ik derhalve wel verwacht.