het onderling begrip wel eens/-moeilijkheden kon opleveren» Een an
der gevolg van zijn wat stugge aard was, dat hij soms erg bondig en
kort zijn mening gaf, hetgeen wel eens overkwam als enigszins bruusi
Maar als je hem- wat beter leerde kermen begreep je dat er .aeen kwa
de bedoeling achter stak doch dat zijn woorden" louter moesten wor
den gezien als een eerlijke meningsuitings zijn luisteraars moesten
v/eten waar het op stond» Onze burgers sullen met name in hun con
tact met De Weert als wethouder' sociale zaken hem hebben leren ken
nen als een duidelijke, rechtlijnige 'en eerlijke ambtsdrager*
Wat^levensbeschouwing betreft was wethouder'De Weert een orthe
dox katnoiiek, niet geschokt oir verward door-hedendaagse stromingen
maar met. waardering voor en smaak in moderne liturgische vormge
ving. Hij moest niets hebben**van zedenvers 1 ap'pinahij 'erkende de
morele grondwetten van het menselijke individueel en maatschappe
lijk leven en dulde niet dat die binnen zijn invloedskring werden
overtreden. Was hij van geest robuust en sterk,-van lichaam was
hij dat veel minder. Een chronische maagkwaal' heeft hem vele jaren
gekweld, hoe nauwgezet hij zich gok"hield aan de strenge medische
voorschriften, en hoewel hij niet rookte, aeen alcohol gebruikte
en zo regelmatig - mogelijk leefde. Zijn kwaal dwong hem de uitoefe
ning van het wethoudersambt tweemaal gedurende enkele maanden te
staken en heeft hem nu, na een kortstondige crisisvoorgoed - geveld.
Veel van wat^ik heb gezegd vormt de "neerslag van dé indruk,
die ik zelf in de loop der jaren van de overledene heb gekregen.
Anderen hebben hem wellicht anders ervaren.
Het is niet aan mij of aan wie onzer ook het laatste oordeel
uit te spreken. Ik spreek uit persoonlijke ervaring, zoals ik uit
persoonlijk beleven moet. getuigen, dat het verscheiden van wethouè
der De Weert mij wezenlijk verdriet doet. Ik verlies in hem een'
zeer goede collega en plaatsvervanger in ons" bestuur, en het gaat
me aan -mijn hart dat zijn loopbaan so vroeg is afgebroken. Maar
net is voor mij een troostrijke herinnering dat ik onze waardering
voor hem heb mogen ufepreken in' uw vergadering van september 19721
i-oen hij iQ jaar wethouder was geweest». Gelukkig heeft hij.,, .voor wie
een koperen ambusjubileum- niet was weggelegd, aldus toch in het
openbaar en officieel erkenning gevonden.
Wij mogen vertrouwen dat hijom wie wij vandaag bijeen zijn,
de ons toor bare vrede Is binnen gegaan. Meet dan hèm, die er sic'h
nietvan bewust sal zijn geweestdat. ja leven'V©ortijclig werd ba-
eindigdgeldt: onze deernis zijn vrouw, die plotseling alleen .is
komen staan, alleen haar kinderen naar'hun bestemming"moet leiden
alleen hethuishouden besturen» Ik ben ervanovertuigd dat. het haar,:
aan menselijk meexeven ook irr de. verdere toekomst van uw kant niet
zal ontbreken, maar de? innerlijke' .kracht oro het leven ook. in deze
nieuwe situatie aan t&kwuien moet komen vél*-' Hem, 'd-ie-r ;in-ons leven
én onze dood in Zijn handen houdt.' Zijn beide dochters» wensen wij
t,oes dat hun -groei naar het volle leven niet al'te zwaar door de
nu ontstane lacune in het gezin wordt belommerd. Ook'zijn. ouders,
?.4.ie iii lv 7l hun gouden bruiloft vierden doch sindsdien een schoont?
dochter en nu een zoon Verliezen-, betuigen wij onze oprechte deel
neming»
wi3 «ren de nagedachtenis van Johannes Cornells cle Weert,
xn leven wethouder en 1ocoburgeraeester van onze gemeente»
Hij heeft hier veel goeds gedaan»
Hij ruste in vrede.
