li
8 ME! 958
Mijne Heren,
Het eerste punt van de agenda van deze bijzondere Raadsvergadering
luidt
"Huldiging van Mevrouw P.A.Timmers-van Goch bij gelegenheid van haar
"25-jarig ambtsjubileum als gemeente-verloskundige".
Voor deze bijzondere vergadering slaan vrij de vaststelling van notulen
en het doen van mededelingen over, en, ware het niet, dat in het huidige
bestel de behandeling van een geldlening niet moet worden uitgesteld, wij
zouden in het geheel geen andere punten te behandelen hebben.
Het is dus wel duidelijk, dat wij vandaag in een zeer bijzondere ver
gadering bijeen zijn, een vergadering, die nog meer bijzonder wordt, omdat
in afwijking van de gebruikelijke gang van zaken Uw Voorzitter straks niet
U, maar de jubilaris zal toespreken en omdat ook "het publiek" in de gele
genheid zal worden gesteld om in het openbaar te spreken.
Mevrouw Timmers,
Het is nu 25 jaar geleden, dat U in dienst van de gemeente Woensdrecht
werd aangesteld. Op dat moment was U al enige tijd hier in Woensdrecht en
omgeving werkzaam, maar het 25~j*arig ambtelijk dienstverband is toch de
eigenlijke aanleiding om U als vroedvrouw eens bijzonder te doen blijken
van aller waardering voor Uw werk en Uw persoon.
Daarom mag de gemeenteraad dan ook de eerste zijn en ben ik gaarne de
tolk van de Raad in het uitspreken van een zeer bijzondere gelukwens en van
woorden van hulde en dank.
25 jaar is in doorsnee toch wel ruim 1/3 deel van een mensenleven en
meer dan de helft van de tijd, dat een mens in het prodiictieproces is opge
nomen. De laatste 25 jaar zijn allerminst kalme jaren geweest: in 1933 stond
Hitier nog aan het begin van zijn kortstondige maar niettemin te lang duren
de carriere, niemand dacht toen aan de mogelijkheid dat in het eigen dorp
ooit landverraders zouden kunnen wonen, het Koninkrijk was nog geheel in
tact en men achtte het zo safe als de Bank van Engeland. Zó voorgesteld,
zou men menen, dat er in 1933 nog nauwelijks een vuiltje aan de lucht was.
Maar zo rooskleurig was de situatie toch ook beslist weer niet. De econo
mische neergang had zijn intrede reeds gedaan en zou zich nog verder ont
wikkelen in een omvang, die meer doet denken aan de gevolgen van een natuur
ramp dan aan de gevolgen van menselijk handelen, die toch logischerwijze
door de mens beheerst zouden moeten kunnen worden.
Ook onze eigen gemeente verkeerde in die jaren beslist niet in gunsti
ge omstandigheden. Een zwakke weerschijn daarvan vinden wij bij de behande
ling van Uw aanvangsv/edde in de notulen van de Raadsvergadering. Aan de
andere kant plukken wij nu nog de vruchten van de toenmalige ongunst der
tijden, namelijk voor zover burgemeester Rubert deze heeft weten om te
buigen voor de uitvoering van structuurverbeterende werken. Ik meen, dat
het wel op zijn plaats is bij het herdenken van wat 25 jaar geleden is ge
beurd ook hulde te brengen aan de nagedachtenis van die Raadsvoorzitter,
die Uw benoemingsbesluit heeft ondertekend.
Gedurende 25 jaar zijn de lotgevallen van onze gemeente nauw verbon
den geweest met Uw persoonlijke levensomstandigheden. Ook U persoonlijk hebt
hier veel lief en leed ondervonden en met anderen gedeeld. En het wil mij
voorkomen, dat U - al Uw persoonlijke nervositeit ten spijt - in al die
wederwaardigheden een grote gelijkmatigheid hebt weten te behouden, die be
rust op een gezond aanvaarden van hetgeen nu eenmaal gebeuren moet en van de
natuurlijke gang van zaken.
- Ik -
