geen vertrouwen meer aanwezig was in een verdere samenwerking met de fractie van PW, in de huidige samenstelling. Wij hebben danook besloten deze samenwerking te beëindigen. Wij betreuren het ten zeerste dit besluit te hebben moeten nemen, daar wij nog steeds van mening zijn, dat, met het oog op de komende gemeentelijke herindeling, een gezamenlijk optreden nu en in 1996 voor de gemeenschap Willemstad het beste is. Het zal u niet verbazen meneer de voorzitter, dat CDA, WD en D66 vanaf heden weer een coalitie vormen. Nadrukkelijk spreken we daarbij uit nog steeds het volste vertrouwen te hebben in het huidige college van burgemeester en wethouders. Onze waardering spreken wij uit richting wethouder Mettrop, die ondanks de op hem persoonlijk gerichte, ongenuanceerde aanvallen, zijn rug recht hield". Namens de fractie van Progressief Willemstad legt de heer Lammertink de volgende verklaring af: "Voorzitter, zo ben je als partij nauwelijks te vinden in de regionale en plaatselijke pers, zo sta je bijna vijf dagen in het middelpunt van de belangstelling. Het kan de politiek verkeren. Wat mij na een periode van politieke kratervorming van het hart moet is mijn verbazing over de razendsnelle conclusievorming van de opnieuw in het leven geroepen coalitie. Al sinds Nederland de Franse keizer Napoleon leerde kennen hebben wij het Romeinse rechtsprincipe dat aanklager en rechter gescheiden dienen te zijn, omarmd en zelfs wettelijk vastgelegd. Blijkbaar hadden onze collega's uit de Willemstadse raad goede redenen om dit principe een keer over te slaan. De conclusie was al geformuleerd voordat er met ons heel kort gesproken werd. En als zelfs ons plaatselijk weekblad regelrecht uit een andere krant citeert, is zelfs het journalis tieke principe van hoor wederhoor om zeep geholpen. Ter uwer informatie, in een briefje aan de heer Mettrop heb ik mijn kant van het verhaal uiteengezet en hem duidelijk proberen te maken wat er wel en niet is gezegd. Dat leek mij niet meer dan fatsoenlijk. Het woord samenwerken is vele malen gevallen in deze roerige periode. Naar mijn mening iets te eenzijdig uitgelegd. Immers, als er binnen een samenwerkingsvorm iets passeert wat vraagtekens oproept is het voor de hand liggend om te vragen wat er aan schort voor er een conclusie aan verbonden wordt. U heeft ook daar niet voor gekozen. Mijns inziens lijkt het er meer op dat er gezocht is naar een stok om lastige honden mee te slaan. Blijkbaar is het politiek gezien beter om te zeggen dat er gedoogd wordt dan je verantwoordelijkheid voor het uitblijven van resultaten te nemen. Ik ben benieuwd wat er aan het einde van deze raadsperiode gezegd gaat worden tegen de Willemstadse burger op de vraag waarom Willemstad op deze manier is op- of afgeleverd. Omdat wij zo graag gedogen? Mij verbaast het niet dat de meerderheid van het Nederlandse volk geen interesse meer heeft voor de politiek en nog nauwelijks stemt. Partijbelangen zijn dikwijls belangrijker dan gemeen schapsbelangen. Dat heeft de kiezer al erg lang in de gaten en verliest steeds meer zijn geloof in bestuursorganen. Nu de politiek nog. Voorzit ter, onze zoals dat heette unieke samenwerking heeft niet lang mogen functioneren. Of dat verstandig is laat ik gaarne over aan het oordeel van de Willemstadter. Die heeft weinig aan politieke verhaaltjes en heel veel aan een daadkrachtig bestuur. En daar zullen wij op onze wijze aan bijdragen" Namens de fractie van Progressief Willemstad zegt de heer Kamp: "Onze fractie hecht aan samenwerking. Het is inderdaad zo dat er zakelijk commentaar is, maar de manier waarop dingen gezegd zijn betreur ik persoonlijk zeer. Ik heb zelf nog enige pogingen ondernomen om te kijken

Raadsnotulen

Willemstad: 1927-1995 | 1995 | | pagina 89