10
CDA-lid, kwam jij vier jaar geleden onverwacht in de fractie. Tijdens de
eerste fractievergadering werd jij je tot tweede fractievoorzitter
gekozen, als nieuwkomer in de fractie. In zeer korte tijd ontwikkelde jij
tot een zeer gewaardeerd en kundig fractie-lid en niemand, in onze eigen
kring, verbaasde zich erover dat jij unaniem tot lijsttrekker werd gekozen
voor de jongste gemeenteraadsverkiezingen. Met genoegen en zonder moeite
droeg ik het voorzitterschap van de fractie aan jou over. Echt niet
wetende dat dit voor zo'n korte tijd zou zijn. Je weet het Arie, de hele
fractie betreurt het dat je de fractie gaat verlaten. Wij moeten je
besluit echter respecteren en aanvaarden en wensen je danook veel geluk en
succes in je nieuwe vorm van vrije tijdsbesteding. Voor de fijne samenwer
king willen wij je als fractie bedanken en dat vergezeld laten gaan van
een kleine attentie, die er hopelijk toe bijdraagt dat ook jij met plezier
aan je raadsperiode zult terug denken. Arie, bedankt". De heer Groeneveld
overhandigt hem twee wijnglazen met het wapen van Willemstad erin gegra
veerd. De voorzitter zegt nog een omissie goed te willen maken. "Ik ziel
mevrouw Driesprong op de tribune, die vele avonden en weekenden, dagen en
misschien wel korte nachten haar man kwijt is geweest voor vergaderingen
van het CDA en deze raad. Mevrouw Driesprong bedankt dat wij van de kennis
van uw man gebruik hebben mogen maken en dat u hem heeft afgestaan aan de
gemeenschap van Willemstad, dank u wel". Tenslotte richt de nestor van de
raad, de heer Dane, de volgende woorden tot de heer Driesprong: "Als
nestor van de raad, Arie, valt mij de eer te beurt om namens de raadsleden
een woord van afscheid tot jou te mogen spreken. In 1990 stond jij op een
toch wel onverkiesbare zesde plaats, maar door een reststem meer dan de
WD werd jij toch gekozen tot raadslid. Iedereen was blij met jouw komst.
Vanwege jouw financiële affiniteit in de burgermaatschappij rekende een
ieder, inclusief de voorzitter, op jouw kundige inbreng. Jouw inbreng zou
zeker nodig zijn want gezien de, op dat moment nog gezonde financiële,
positie konden de bomen niet tot in de hemel blijven groeien. Zelfs
wethouder Mettrop, toen overigens nog helemaal niet in beeld, herinnerde
ons in een veel besproken kranteartikel aan een lastige financiële
positie. Op 1 mei 1990, de feestdag van de arbeid, vond jouw beëdiging
plaats; een dag waarop jij weigerde te werken, want je voerde die vergade
ring niet het woord. Hetgeen je overigens op 8 mei ruimschoots goedmaakte.
Reeds toen maakte jij een aanvang met je bezorgdheid uit te spreken over
het Willemstadse toerisme. Het toen nog aanwezige raadslid de heer Tuinman
feliciteerde je met je speech en wenste je, na deze duik in het diepe, een
goede zwemtocht toe. Binnen de fractie van het CDA kreeg jij de porte
feuille financiën toebedeeld. In de vergadering van 19 juni 1990 voerde
jij, aangaande de portefeuille financiën voor het eerst het woord. Daarna
volgde voor ons nog ontelbare keren. Steeds met jouw financiële deskundige
achtergrond wist jij de zaak te belichten, met als hoogtepunt het initia
tiefvoorstel tot invoering van toeristenbelasting, waar jij toch uiteinde
lijk de geestelijke vader van bent. Arie, de zwemtocht waar de heer
Tuinman over sprak is ten einde, wat ons betreft had dat nog wat langer
mogen duren want wij zijn nog niet aan de overkant, maar we blijven
positief. Het had ook erger kunnen zijn; je had ook kunnen verdrinken,
maar een voorbijvarende boot was voor jou aanleiding om in te stappen en
een andere koers te varen. Wij vinden het jammer, Arie, maar het is een
keuze die we respecteren en daarom wensen wij jou op je nieuwe schip een
behouden vaart en vergeet niet, wij blijven zwemmen en hopelijk tot aan de
overkant. Tot slot mag ik je namens de raad een blijvende herinnering
aanbieden". Namens de raad overhandigt de heer Dane de heer Driesprong een
wijnkaraf met het wapen van Willemstad erin gegraveerd.
De heer Driesprong zegt hierop: "Voorzitter, ik wil beginnen met u en Wim
