-7- Bovendien krijgt men dan te maken met provincie-grensoverschrijdende zaken waarbinnen dat erg moeilijk is. Wat de Willemstadse situatie betreft is het zo dat bij 30% van de meldingen niet aan de normen voldaan kan worden terwijl 10% acceptabel is. Op zich zegt die 30% niet zoveel omdat maar in een klein aantal gevallen voor Willemstad ambulancevervoer nodig is. Wanneer dus een enkele keer de ambulance iets te laat komt wordt men al geconfronteerd met een gigangisch hoog percentage. Des alniettemin neemt dat niet weg dat het natuurlijk niet acceptabel is dat de am bulance niet binnen 15 minuten in Willemstad kan zijn. Die tijd kan best eens van levensbelang zijn. Onderzocht is of in Oud-Gastel een post voor de ambulancewagen kon worden in gericht die dan de gemeente Willemstad kon bedienen. Dat schijnt zoveel andere bezwaren en ook financiële consequenties te hebben dat men vooralsnog heeft ge kozen voor een oplossing zoals die gekozen is. De gemeente komt niet door die financiële argumenten heen. De: hear M.Kamp vraagt of de mogelijkheid van particulier ambulancevervoer ook is onderzocht. Dit mede gezien het door de gedeputeerde staten vastgestelde sprei dingsplan voor het ambulancevervoer. De voorzitter antwoordt dat die mogelijkheid is onderzocht in samenwerking met de gemeente Cromstrijen. Die mogelijkheid bleek echter volstrekt onhaalbaar. Hij merkt echter wel op dat voor deze regio daar geen onderzoek naar is ge daan. Overigens wil de voorzitter nog wel eens trachten gehoor te vinden voor deze mogelijkheid doch het blijft een heel moeilijke zaak. Het betreft slechts twee gemeenten die kampen met dit probleem en die zijn gelegen aan de uiterste grenzen van het gewest. Hoezeer het de voorzitter ook spijt, hij komt daar niet doorheen. De heer MKamp vraagt nogmaals of de mogelijkheid van particulier ambulance vervoer kan worden onderzocht zodat het probleem van de bereikbaarheid kan worden opgelost. Hij zal dan te zijner tijd graag van de uitkomsten van het on derzoek op de hoogte worden gehouden zodat de raad in de gelegenheid wordt ge steld zich daar nader over te beraden. Het is de voorzitter niet bekend of er binnen de regio particulier ambulance vervoer is. Hij zegt toe dit uit te zoeken en de raad daarvan op de hoogte te brengen. Naar aanleiding van de punten 17 en 19 maakt de heer M. Kamp nog de volgende opmerkingen. Ten aanzien van het sociaal economisch profiel van het Streekgewest heeft hij be grepen dat er een actieplan opgezet wordt. Daarbij is het de bedoeling om middels inventarisaties tot een regionaal eco nomisch beleid te komen. Hij denkt dat dat ook voor Willemstad op termijn conse quenties kan hebben en verwacht dan ook dat er een moment zal komen om daar over inhoudelijk een discussie te voeren. Voor wat betreft punt 17 denkt hij dat, nu de Kroon zich in hoogste instantie over het bestemmingsplan Buitengebied heeft uitgesproken, de Brabantse milieu federatie zich over de polder in Willemstad niet ongerust behoeft te maken om dat grotere delen binnen de gewenste normen vallen. De voorzitter antwoordt dat dat juist is. Bovendien is het bestemmingsplan nog opgezet en vastgesteld volgens de normen die toen golden en waar de Milieu federatie zich niet druk over maakt. Dat doet zij wel over de nieuwe normen. Vooraleer de raad een nieuw bestemmingsplan Buitengebied te beoordelen krijgt zijn er alweer heel wat jaren verstreken. Aangaande het rapport bedoeld onder ingekomen stuk nummer 9 heeft de heer M. Kamp juist geconstateerd dat de profielschets basis en leidraad zullen vormen voor het sociaal-economisch beleid dat het Regionaal Werkgelegenheids Instituut in onze regio zal activeren. Dat beleid zal ook permanent worden bijgesteld. Zonder verdere beraadslaging en zonder hoofdelijke stemming worden vervolgens de ingekomen stukken, overeenkomstig het voorstel van burgemeester en wet houders voor kennisgeving aangenomen. -4Aanvraag-

Raadsnotulen

Willemstad: 1927-1995 | 1987 | | pagina 57