-13- De Partij van de Arbeid is een voorstander van verdere democratisering en politisering van het bestuur. Met moet zodanig functioneren dat men daaraan tegemoet komt. In Willemstad gebeurt dat. Doet men het niet, dan zou men werken aan een "fopspeen-democratie". V/ij prijzen ons gelukkig te werken in een gemeente die dat laatste etiket duide lijk niet verdient. Argumenten op het contactuele en sociale vlak mogen kennelijk niet meetellen. Als gesteld wordt, dat het zo prettig wonen is in een kleine gemeente, wordt hard geroepen dat dat de vraag niet is. De vraag is of een gemeente bestuur lijk en ambtelijk tot een goede taakvervulling in staat is. Daar is al antwoord op gegeven. Bovendien kan gesteld worden dat de taakuit voering in een kleine gemeente als Willemstad meer direct op de bevolking gericht is. En dèt verklaart dan wellicht het prettige wonen. En het cirkel tje is weer rond. Er dient voorrang gegeven te worden aan de betrokkenheid van de burger bij het bestuur. Op bovengeschetste wijze komen burgers en bestuur dichter bij elkaar. En dat is toch wat we willen?! Bij een zaak als de gemeentelijke herindeling komen vanzelfsprekend ook emo ties om de hoek kijken. Hoewel het college van burgemeester en wethouders niet ontkent dat ze er zijn, heeft het de emotionele argumenten zoveel moge lijk buiten de beschouwing gelaten. Dat is te begrijpen. Maar er hoeft aan de andere kant ook niet tegen gewaakt te worden, zeker niet als de zakelijk argumenten al op een rijtje zijn gezet. Van ons wordt verwacht dat we koel, nuchter, zakelijk en verstandelijk rea geren als de strop om onze hals wordt gelegd. Dat gebeurt natuurlijk niet. Laat dan het hart maar spreken! Wie laat zich gewillig naar de slachtbank leiden? De P.v.d.A. in deze raad is een beetje boos. Waar haalt een lid van de pro vinciale staten-commissie bestuurlijke organisatie het vandaan als gezegd wordt dat "in een grotere gemeente alles veel democratischer werkt." Wat hier in ieder geval wel uit blijkt, is dat men de kleine gemeente kenne lijk uit het oog verloren heeft. Sommige leden van de staten-commissie schijnen zich af te vragen waarom de met opheffing bedreigde gemeenten in Westelijk Noord-Brabant zo weinig doen? Hadden wij ook een bloemetje moeten aanbieden? Om vervolgens te horen dat een bloemenactie het standpunt niet verandert. Daar voelen wij niet voor. Hier, vanavond, is de Willemstadse reactie. Met argumenten. Misschien is er daardoor nog iets te wijzigen. De herindelingsoperatie moet vlekkeloos verlopen. Daartoe moeten de emoties in toom gehouden worden Welk belang speel hier? Kennelijk het belang van G.S. Wat ons betreft, verloopt de operatie dus niet vlekkeloos. Bovendien: Wie klopt de emoties nu eigenlijk op? G.S. vragen vóór 1 mei reacties van gemeentebesturen, terwijl de staten-commissie op 12 april reeds een standpunt inneemt! De fractie van de P.v.d.A. kan het voor het overige eens zijn met de voorge nomen standpuntbepaling van het college met betrekking tot het concept- staten-voorstel Met het college roept de P.v.d.A. in deze raad alle Willemstadters op pro- testakties voor te bereiden. V/ij ondersteunen deze akties niet alleen, maar zijn zelfs bereid er - met de andere fracties - leiding aan te geven. Als het aan de fractie van de P.v.d.A. ligt is en blijft Willemstad onneem baar en ondeelbaar.1 De voorzitter vindt dat er aan hetgeen namens de 3 raadsfracties is gesproken niet veel meer valt toe te voegen. Samenvattend kan er vastgesteld worden dat er geen enkele gegrond motief aan wezig is om Willemstad onder te brengen in een groter geheel. De financiële positie van Willemstad is zonder meer gezond. Het voorzieningenniveau, op breed terrein bezien, voldoet aan hoog te stellen eisen. Wat dat betreft durven we de confrontatie aan met vele grotere ge meenten. -Er-

Raadsnotulen

Willemstad: 1927-1995 | 1985 | | pagina 54