-7-
Als er daar een ruilverkaveling wordt uitgevoerd worden de wegen en waterlopen
geruild.
De wegen gaan dan naar de gemeenten en de waterlopen naar de waterschappen.
In de ruilverkaveling Willemstad valt helemaal niets te ruilen.
Volgens de plannen van de gedeputeerde staten wordt het waterschap De Striene
ontlast van het beheer en onderhoud van 59,4 km weg.
Deze wegen worden zonder meer overgedragen aan de gemeenten zonder enige ver
goeding. Daarover hebben de gemeentebesturen met de gedeputeerde drs. J. de Geus
gesproken op 10 mei 1982, 10 maart en 30 mei 1983.
Uit die gesprekken is gebleken dat de gedeputeerde staten op geen enkele manier
naar de gemeenten wensen te luisteren, integendeel.
De in 1979 met veel verve aangekondigde onderhandelingen buiten de ruilverkave
ling om tussen de gemeenten en het waterschap De Striene houden niets anders in
dan dat de wegen in de huidige staat zonder meer door de gemeenten overgenomen
moeten worden.
Er is dus helemaal geen sprake van echte onderhandelingen.
Dit betekent dat met ingang van het moment dat de wegen aan de gemeenten zijn
toegewezen de financiële positie van onze gemeente ernstig en structureel wordt
verstoord. De gemeente Willemstad wordt opgezadeld met ca. 22,2 km. weg, ca.
45 km. berm en alle kunstwerken die in die wegen liggen.
Dat betekent onderhoud en waarschijnlijk uitbreiding van het gemeentepersoneel
enz.
Wrange ironie, aangegeven door de heer De Visser, want de gemeenten moeten ook
polderlasten gaan betalen over de wegen en bermen die ze ongewild in eigendom
verkrijgen.
Onbekend is hoe de gemeente de kosten moet gaan dekken. Zeker is dat het gehele
subsidiebeleid van de gemeente op de helling moet als de overdracht van wegen
doorgaat. De raad kan in ieder geval de hele planning vein kapitaallasten die
bij de begroting 1983 is opgesteld wel vergeten. Het is onbegrijpelijk dat de
gedeputeerde staten daeirvoor geen oog hebben.
Het is onbegrijpelijk dat de gedeputeerde staten in deze tijd waarin de kraan
van de uitkeringen door het rijk zo wordt dichtgedraaid, zomaar zulke lasten
op de schouders van de gemeenten afwentelen zonder zelfs maar te vragen of die
last draagbaar is.
Met de belangen van de gemeenten wordt zeldzaam vreemd omgesprongen door een
provinciale overheid die tot taak heeft te waken over de financiële positie
van de gemeenten. Het wordt tijd dat ze in s-Hertogenbosch wakker worden en
gaan inzien dat dit beleid voor de gemeenten desastreus is.
De uitgaven voor de quartaire wegen zijn niet precies bekend. Tot de quartaire
wegen behoren een gedeelte van de Noordlangeweg en de Oostdijk. Niet bekend
is hoe groot de uitkering zal zijn. Voor de Stadsedijk en het Steenpad bedraagt
de uitkering 19.000,Ook voldoen deze wegen niet aan de gestelde eisen.
Aangenomen wordt dat de wegen niet aan de gemeenten overgedragen worden na alles
wat er nu over gezegd is. Maar het is niet onvoorstelbaar dat als er in de
gehele gemeente een gladheidsbestrijding wordt gedaan de bewoners aan de polder
wegen zullen vragen ook op die wegen de gladheid te bestrijden.
Voor de openbare verlichting geldt eigenlijk hetzelfde.
Het verheugt het college dat de fractie van het C.D.A. de bezwaren onder
schrijft.
De heer De Visser heeft namens zijn fractie de situatie precies weergegeven
zoals die is. Het is een onbegrijpelijke zaak dat er zomaar wegen aan de ge
meenten overgedragen kunnen worden. Elke keer heeft het college verbaasd ge
staan van het gemak waarmee de voorgenomen toewijzing van de wegen is geschied.
Door het provinciaal bestuur is nimmer gevraagd of de gemeenten deze taakver
zwaring wel aankunnen en of ze daar wel personeel voor hebben.
De gang van zaken is dat de gedeputeerde staten gewoon een besluit nemen waar
door in dit geval de gemeente Willemstad er 22,2 km weg en 45 km. berm bij
krijgt. Terecht is deze gang vein zaken door de raad absurd genoemd.
Dat de gemeenten opdraaien voor een dergelijk provinciaal beleid is desastreus.
-Vanaf-
