- 9 -
Ik zou daarop willen reageren en dan vooral voor wat betreft de mededelingen
aan belanghebbenden.
Een beschikkend orgaan is niet wettelijk verplicht om belanghebbenden te
wijzen op de mogelijkheden van de Wet-AROB. De Minister van Binnenlandse
Zaken vindt het wel een beginsel van behoorlijk bestuur om bij de mededeling
van een beschikking aan te geven of er een beroepsmogelijkheid bestaat en zo
ja welke.
Degenen, tot wie de beschikking gericht is, kunnen van hun mogelijkheden op
de hoogte gesteld worden middels een brief die zij thuis ontvangen of over
handigd krijgen.
Anders is het gesteld met de belanghebbenden tot wie de beschikking niet
gericht is. Hóe komen zij er dan achter? Kcmen zij niet in een achtergestel
de positie te verkeren? Het is eveneens een beginsel van behoorlijk bestuur
dat als derden bekend zijn, dezen op enigerlei wijze geïnformeerd worden.
Moeilijker is de vraag of en zo ja hoe onbekende derden ingelicht moeten
worden. Er zijn voorbeelden bekend van gemeenten, die hiervoor een oplossing
gevonden hebben. In Enschede wordt in het gemeentelijk Infocentrum wekelijks
een lijst van beschikkingen opgehangen, waarop beslissingen, vergunningen
etc. worden vermeld, die ook van belang zouden kunnen zijn voor onbekende
derden, die menen rechtstreeks in hun belangen te worden geraakt. In de
gemeente Haren (Gr.) worden beschikkingen onder andere wekelijks gepubli
ceerd in het bijna huis-aan-huis verschijnende plaatselijke weekblad,
Dat niet alle gemeenten van ongeduld staan te trappelen om de Enschedese
of Harener methode te volgen, is wel te begrijpen, omdat er meer werk aan
de winkel komt (zowel wat het publiceren betreft als de vergrote kans op
bezwaarschriften). Voor wat betreft het publiceren kan het ontzettend mee-
vallen(ik heb hier een voorbeeld bij me van hoe het in Oud-Beijerland ge
beurt), En grote stromen bezwaarschriften kunnen tot op zekere hoogte voor
komen worden, als in de fase, die aan een beschikking vooraf gaat, zoveel
als mogelijk is overleg - formeel of informeel - wordt gepleegd met belang
hebbenden (dus ook derden).
Het overleg en horen vooraf kan de besluitvorming bevorderen, de belangheb
bende burger er van meet af aan bij betrekken en de relatie overheid-burger
verbeteren. Volgens mij dient dus over deze praktische bezwaren heengestapt
te worden.
Praktische bezwaren, die weieens in gemeentelijke kringen geuit worden in
verband met de grote hoeveelheid werk die op grond van deze wet voor be
stuurders en ambtenaren veroorzaakt wordt, kunnen aangevoeld worden, doch
de bezwaren behoren volgens mij te wijken voor de voordelen van de ruimere
rechtsbescherming, In rechtsgeleerde kring worden de voordelen door sommigen
ook met enig scepsis bekeken. Daar vraagt men zich af of we niet eens wat
meer aandacht moeten besteden aan de vraag, welke beginselen het handelen van
de burger in diens optreden tegen de overheid dienen te beheersen. Volgens
mij is dit een onjuiste vraagstelling. Niet de belanghebbende hoeft de ver
schillende belangen tegen elkaar af te wegen; hij moet de volle mogelijk
heid hebben om vanuit zijn straatje redenerend voor zijn eigen belang op te
komen, zelfs al zou hij een "notoire querulant", c.q. "de grootste gemeen
telijke dwarsligger" zijn. Die belangenafweging is juist een taak van het
bevoegde overheidsorgaan.
Derden—belanghebbenden dienen volgens mij dezelfde kansen te krijgen als
degenen tot wie de beschikking gericht is; zij dienen dus eveneens geïnfor
meerd te worden. Het lijkt mij onjuist dat een gemeente zich beperkt tot
bepaalde categorieën derden (bijvoorbeeld alleen de bekende), omdat daar
door een schifting wordt aangebracht, die niet op de weg ligt van het be
schikkende orgaan; dat orgaan heeft niet te beoordelen wie wel en wie niet
van de Wet-AROB gebruik kan maken.
Derhalve is het aanbevelenswaardig eventueel naast rechtstreekse informatie
van bekende belanghebbende, ook in het algemeen op een voor het publiek
toegankelijke wijze beschikkingen, waarop de Wet-AROB van toepassing is,
bekend te maken. De Enschedese aanpak is zinvol, de voorkeur verdient vol
gens mij de Harener methode, want middels een huis-aan-huis blad wordt een
zo groot mogelijk publiek bereikt. Door onze Brillant in Gouden Delta
-verkeren-
