_7~
geen toonbeeld van eenheid Het is de enige provincie in België die in
drieën gedeeld is. Er zijn Vlaamse-, Waalse- en Brusselse Brabanders.
Is Noord-Brabant altijd een toonbeeld van eenheid geweest Kom nou
- Van 1150-1190 maakte het deel uit van Neder-Lotharingen, een gebied
van het Duitse Rijk.
- Van 1363-1477 strekte Brabant zich -als onderdeel van de Bourgondische
Staat- uit van Bergen en Namen tot voorbij 1s-Hertogenbosch.
- Tijdens de Tachtigjarige Oorlog bleef een heel klein hoekje van Bra
bant onder de Staten-Generaal en wel de stad Bergen op Zoom met omge
ving en het gebied van Willemstad. Later kwam heel West-Brabant terug
in Staatse handen. Aan het eind van de Tachtigjarige Ooi-log begon het
er een beetje op te lijken. Maar het is goed te bedenken dat zelfs dan
bijvoorbeeld Moerdijk en Geertruidenberg nog niet bij het zgn generali
teitsland Staats-Brabantmaar bij Holland horen.
-, Tijdens de Bataafse Republiek heette West-Brabant een poosje: het Depar
tement van de Schelde en Maas, en de rest van Noord-Brabant: het Depar
tement van de Dommel (maar het gebied van Megen tot en met Gemert en
Boxmeer hoorde daar niet bij).
- Tijdens het Koninkrijk Holland lag het Land van Altena en een gedeelte
van het Land van Heusden in het Departement Maasland, en niet in Bra
bant.
- In de Franse Tijd is het huidige Noord-Brabant verdeeld in twee depar
tementen: Département des Deux Nethes (het Departement van de Twee
Nethen)dat grotendeels samenviel met het huidige West-Brabant; en het
Département des Bouches du Rhin (het Departement der Monden van den Rijn),
waartoe het overige deel behoorde.
- Bij de vestiging van het Koninkrijk der Nederlanden in 1815 zijn de Bra
banders echt gescheiden: Noord-Brabant, waar het nu ligt, en Zuid-Bra
bant rondom Brussel, met de provincie Antwerpen daartussen. Vanaf 1839
wonen de Brabanders zelfs in twee verschillende landen.
- Een actuele scheiding in Noord-Brabant op het ogenblik is de opsplitsing
in twee bisdommen: het ene van mgr. Ernst en het andere van mgr. Bluijssen.
U ziet het: u kunt met. mij vele kanten op en zelfs de goede.
Wat wil ik hiermee nu eigenlijk zeggen Dat het bij het hanteren van his
torische maatstaven niet zo moeilijk is om voor jezelf in bepaalde gevallen
een gunstige grens te trekken, en dan te zeggen: "Zie je wel, ik heb gelijk".
Ik begrijp dan ook niet waarom een gewaardeerd man als de rijksarchivaris
zich voor het karretje van Brabant Eén laat spannen. De vraag is: "Hoe
worden de voorhanden zijnde gegevens geïnterpreteerd C'est le ton qui
fait la musique
Er wordt niet ontkend dat het westen van de huidige provincie zich in het
verleden zowel juridisch als economisch anders oriënteerde dan de rest.
Er wordt zelfs gezegd dat een bepaalde eigenheid aan West-Brabant niet
ontzegd kan worden. West-Brabant heeft een ander verleden dan Oost-Brabant!
En dan zegt Pirenne (de Rijksarchivaris in Noord-Brabant):
"Tegen de achtergrond van de Noordbrabantse geschiedenis, ook en met name
de meest recente geschiedenis, de dag van gisteren, is een eventuele ver
deling van Noord-Brabant niet te verdedigen."
Voor hetzelfde geld en met hetzelfde recht zou men kunnen zeggen dat een
eventuele verdeling tegen die achtergrond juist te verdedigen is.
En zelfs dan moet men zich afvragen of het daar nu werkelijk om gaat
Ik hoop aangetoond te hebben dat argumenten als historische loi^erbonden-
heid niet levensvatbaar zijn. Het argument van de gemeenschappelijke taal
in Noord-Brabant vervalt ook: die is er niet; wel verschillende dialecten.
De Partij var: de Arbeid is vóór decentralisatie. Decentralisatie is een
goede zaak, vooral ook om het bestuur dichter bij de mensen te brengen.
Nuchterheid is troef in deze zaak. De door Brabant Eén opgeroepen emotio
naliteit staat in geen verhouding tot de nu op te lossen problemen. Het is
een merkwaardige zaak dat dezelfde mensen die om het hardst de kracht van
de kleinschaligheid roemen daar waar men de bestuurskracht van gemeenten
-met minder dan-
