m
mm
En aan ons geestesoog trekt als een film voorbij wat er in die periode
is gebeurd» Daar is veel gebeurd, daar is heel veel gebeurd om blij en
dankbaar voor te zijn» En dat geldt voor ons hele gezin. Wij nenen uit
Willemstad een schat van herinneringen met ons mee en wij zijn u allen
dankbaar voor de wijze waarop u ons de gelegenheid hebt gegeven hiet te
functioneren. Die dankbaarheid geldt iedereen. Wethouders, raadsleden,
medewerkers en medewerksters, ouderen en jongeren en van welke levens-
of wereldbeschouwing u ook bent. U allemaal hebt ons het gevoel gegeven
temidden van u te staan. Daar zijn natuurlijk ook wel eens moeilijke
momenten geweest. Heel moeilijke z;elfs, Haar het behoeven niet de moei
lijke momenten te zijn waaraan men later slechte herinneringen heeft.
Zlowel met de raad als in B. en W, bleek steeds weer dat het juist de
ernstige en de moeilijke problemen waren waarin bleek dat de raad het
ene, ongedeelde hoofd der gemeente is, Dan vielen politieke verschillen
weg en was alleen het regelen en besturen van Willemstad als ganeente
wat overbleef. Dat geldt niet alleen voor de raad in zijn huidige samen
stelling maar ook die raadsleden die nu geen lid meer zijn en ook hem
aan wiens groeve wij hebben gestaan.
Voor ons als noorderlingen was Brabant een openbaring. Het vaak licht
voetige verkeer wat hier zo uitnodigend op j.e af komt heeft ons vaak
verkwikt. De collega's in de kring met hun damens zijn wij daarvoor
dankbaar. Ook de contacten met het provinciaal bestuur en hun diensten
ook als we het eens niet eens waren verliep Brabants, dat is niet zwaar
tillend: er is altijd nog een gaatje, Willemstad is een merkwaardige
gemeente. Hier komen zaken op j.e af die in een gemeente die 10x zo groot
is niet aanwezig zijn. De vele internationale contacten, waarbij ik mijn
Belgische vrienden in de eerste plaats noem, de behartiging van de monu
mentale belangen van de oude vesting, de excentrische situering van
Helwijk, de uitbouw van Willemstad buiten de vesting, de recreatie te
water, de grote vaar- en autowegen met de daarbij behorende gigantische
kunstwerken, en last but not least, de prachtige Ruygenhilsche polder
met zijn grote boerderijen en sterke agrarische tradities, het zijn
allemaal en nog veel meer facetten aan de brillant die Willemstad heet.
Facetten die evenzovele bestuurstaken betekenen en waaraan het gemeente
bestuur doorlopend slijpt om het brillant niet dof te laten worden.
Dat vraagt voortdurende arbeid en absorbeert je hele denken. Daarom is
Willemstad ook zo'n dankbare gemeente om te werken. Je raakt er nooit
op uitgekeken ook al zou je er nog veel langer werken dan ik en mijn
gezin thans hebben gedaan.
Wij gaan nu naar Boskoop. Een heel andere gemeente, met heel andere
vraagstukken. Men vraagt wel eens: wat is nu, in 1977 toch de inhoude
lijke taak van een burgemeester. Mijn antwoordt daarop is: doen wat je
hand vindt om te doen. In Willemstad werd dat bepaald door aspecten die
ik u zo juist gaf. In Boskoop zijn weer andere aspecten. Wat blijft
zijn de menselijke verhoudingen. Ook daarin heb je als mens, in en
buiten je werk een taak. Bij zo'n afscheid denk je ook: had het niet wat
beter geleund? Zijn er niet zaken waarvan je denkt: dat had beter kunnen
lopen, of: had dat nu maar niet gezegd, want het is verkeerd begrepen.
Voor al dat onvolkomene vraag ik begrip en verontschuldiging. Het ga
u allen wel en gaarne: zij het in andere verhoudingen: tot weerziens.
Tenslotte mijnheer Munters. U bent wethouder-locoburgemeester.
Aan u geef ik de fakkel door, wetende dat u, met uw vele gaVen van
hoofd en hart de vacature periode weet te overbruggen. Raad, ontvangt
hen als uw voorzitter. We kennen hem allemaal. Het is een voortreffelijk
mens. Een voorzitter om jaloers op te zijn.
Overdracht ambtsketen en voorzittershamer aan de loco-burgemeester.
De voorzitter, de heer J.H.Reinders, draagt de ambtsketen en voor
zittershamer over aan de loco-burgemeester, de heer J.K. Munters.
Toespraak loco-burgemeester.
De heer Munters zegt dat hem in de nu ontstane vacature periode als op
volger van burgemeester Reinders een zware taak wacht. Hij zegt toe
-zich voor-
