De heer Voogt heeft van harte en gezellig met zijn collega's samengewerkte
Hij hoopt nog eens in de raad terug te keren, zij het niet op de wijze zoals
hij er. nu is in gekomen, nl. tengevolge van het overlijden van een der leden.
Toen hij eraan begon, was alles nieuw voor hem, doch hij is zeer goed ont
vangen en het raadslidmaatschap is hem bijzonder meegevallen.
Hij heeft de eervolle taak gekregen om namens de leden een laatste daad te
verrichten. Hij mag nl. namens de raad aan de voorzitter een nieuwe ambtsketen
aanbieden, hetgeen hij met veel plezier doet.
Vervolgens biedt de heer Voogt aan de voorzitter een nieuwe ambtsketen aan.
De voorzitter dankt de raad hartelijk voor dit gebaar en zegt, dat de oude
keten in de vitrine in de Gouverneurskamer zal worden bewaard.
Later zal men vertellen, dat de oude ambtsketen, of zoals zijn vrouw hem
noemde "de paperclips", gedragen werd door de burgemeester van de zelfstandige
gemeente Willemstad tot 1974. Hij is de raad bijzonder erkentelijk voor deze
nieuwe ambtsketen.
Dan geeft hij het woord aan de heer Versteeg, die als volgt spreekt:
"Zoals U al zei kan de oude keten nu worden opgeborgen bij de andere oude
dingen van de gemeente Willemstad. Ik weet niet welk verhaaltje een eventuele
gids aan de bezoekers van het Mauritshuis zal vertellen, maar ik kan me
indenken, dat hij zal zeggen dat dit de keten is die tot 1974 gedragen is
door de burgemeester als teken van zijn waardigheid. Toen achtte de gemeente
raad deze keten niet langer waardig genoeg voor de zelfstandige gemeente
Willemstad. Het had ook zo heel anders kunnen zijn. Als de gemeentelijke
herindeling was doorgegaan had er verteld moeten worden, dat deze keten
gedragen was door de laatste burgemeester van een klein, maar zelfstandig
Willemstad. Zoals U al zei werd deze keten wel eens gekscherend de paper
clips genoemd. Toch moet het mij van het hart, dat dat nog niet zo gek was.
Is de bedoeling van een paperclip immers niet om twee dingen, die bij elkaar
horen en dreigen los te raken, bij elkaar te houden?
En is het de drager van die keten samen met de leden van de raad dan niet
gelukt om Willemstad en zijn zelfstandigheid bij elkaar te houden. Ik weet'-
niet wat er gezegd is toen deze keten gekocht is, maar ik kan me indenken
dat een lid van de raad heeft gedacht, zo niet heeft gezegd, dat het niet zo
belangrijk is hoe die keten eruit ziet. Veel belangrijker is, dat de drager
een man is die hart heeft voor de gemeente Willemstad en er voor wil werken.
Ook vandaag geldt nog hetzelfde. Nu is gekozen voor een schakelketen.
Maar de belangrijkste schakel is toch hij die de keten draagt.
U zult de schakel moeten zijn tussen de partijen in de raad. Een schakel
tussen de raad en de landelijke en provinciale overheid. Een schakel tussen
de lokale overheid en de burgers van deze gemeente. Gewis geen geringe taak
en toch neergelegd op de schouders van êên man. Daarom wil ik U herinneren
aan een paar woorden, die alles inhouden, die hoewel ik er niet bij geweest
ben U zeker gezegd zult hebben bij Uw beëdiging "Zo waarlijk helpe mij God,
Almachtig", Woorden die vaak gedachteloos worden uitgesproken, maar met een
grote betekenis. U heeft de heer Voogt al namens de raad bedankt.
Persoonlijk zou ik hem nog willen bedanken voor de prettige samenwerking.
Ongeveer anderhalf jaar hebben we mogen samenwerken. Ik wil de wens uit
spreken, dat er steeds opnieuw mensen gevonden mogen worden, die zo hun
schouders willen zetten onder het werk in het belang van de gemeente
Willemstad".
Namens de Christelijke groepering dankt ook de heer Van der Sluijs de heer
Voogt voor zijn inbreng. Ondanks een enkel meningsverschil is er toch bijzon
der prettig samengewerkt.
Niets meer aan de orde zijnde, sluit de voorzitter de vergadering.
Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van de raad der gemeente
Willemstad, gehouden op "3 SE? 1974
de wethouder,
de voorzitter,
