nx
- it
'■'its <to« 5 ;'iöo 'i
■:..i
c
-loc
pnxlriOXI<i3V jfo
sqq&Lk &3 toov
9lfc»iiÏTK)ïsid"^Xló^.
ri .4
TIC 6 fcfto J 2, '9 :t
-f; Ifjj
.'su
-or-
-10-
staten hebben de brief van de heer Manneke om advies aan burgmeester
en wethouders hebben gezonden. Het is onnodig te zeggen dat dit kollege
voor deze zaak heeft gepleit. Dan geeft de voorzitter het woord aan
de heer De Visser die het volgende zegt: Gaarne willen wij eenre-
aktie geven op het schrijven van de heer Manneke en enkele van zijn
V.V.D.-trawanten van 17 april 1974 gericht aan het College van Ge
deputeerde Staten, waarbij verzocht wordt goedkeuring te onthouden
aan het besluit tot aankoop van de schuur en grond van mevrouw Van
der Gijp c.q. dit besluit op te schorten totdat een integraal be
stemmingsplan aan Gedeputeerde Staten is voorgeifgd. Verder wordt in
het schrijven gesteld, weliswaar niet concreet, maar er wordt toch
wel mede bedoeld dat de bouw van enige bejaardenwoningen binnen de
kom van Willemstad niet door mag gaan. Een en ander wordt dan afge
leid uit het feit dat de gemeente vooruitloopt op de inhoud van een nog
te maken bestemmingsplan en dat dat plan niet meer kan inhouden dan de
handhaving van wat er nog rest. Er is dus ruimte om nog enige bejaarden-
woningen te bouwen. Hiermede geeft de heer Manneke aan dat inspraak
van de bevolking en vrije besluitvorming door de gemeenteraad niet
meer nodig is, omdat hij al bepaald heeft wat de inhoud van^het be
stemmingsplan moet zijn. Wij willen toch gaarne de democratische weg
bewandelen en het oordeel daarover aan de bevolking en onze raad over
laten. De gemeenteraad is er primair voor om de belangen van de bevol
king te behartigen en dient daarmede zoveel mogelijk rekening te
houden. Alvorens hierop verder in te gaan willen wij gaarne nog op een
ander punt ingaan en dat betreft het punt waarom er nog geen bestemmings
plan voor de kom is vastgesteld, Inderdaad werd in 1970 Willemstad tpt
beschermd stadsgezicht verklaard, dit is zelJSmede gebeurd op aandringen
van het gemeentebestuur. Het spreekt voor zich, dat er een bestemmings
plan moet komen, daarover heeft bij de gemeenteraad geen enkele
twijfel bestaan. Het gemeentebestuur heeft echter gemeend dat de kosten
welke voortvloeien uit het maken van een bestemmingsplan niet geheel
op de Willemstadse bevolking moeten worden afgewenteld. Aan het Mini
sterie van C.R.M. is verzocht in deze kosten te willen subsidiëren.
Bijna eenieder weet, dat met het behandelen van subsidie-aanvragen^
veel tijd is gemoeid en eerst op 1 april 1974 is door het Ministerie
van C.R.M. een subsidie toegezegd in de kosten verbonden aan het ont
werpen van een bestemmingsplan. We mogen dan ook concluderen dat de
Willemstadse bevolking van een aantal financiële lasten gespaard is
gebleven. Het besturen van een gemeente is het afwegen van een aantal
factoren en het kiezen van de beste mogelijkheid die aan zoveel mo
gelijk belangen tegemoetkomt. Wij kunnen begrijpen dat de heer Manne
ke daar nog veel moeite mee heeft en hij zal nog veel moeten leren^op
dat gebied. Als je een aantal zaken riet kan begrijpen wekt dat de inr
druk dat er "hamertje-klop" wordt gespeeld, maar als je wat beter
geinformeerd raakt, dan kom je toch wel tot andere conclusies. Vanuip
de ervaring die wij hebben kunnen we met zekerheid stellen dat de
Willemstadters er mee akkoord gaan wanneer ze zoveel mogelijk voor
financiële lasten bespaard blijven. Een directe uitvoering van het
V.Y.D.-standpunt zou onze gemeenschap veel geld gekost hebben. Nu
de subsidietoezegging binnen is kunnen wij op korte termijn het ont
werp tegonoet zien. Namens onze fractie en vele Willemstadters willen
wij burgemeester en wethouders met dit resultaat gelukwensen. Zoals
wij reeds stelden gaat het primair cm de behartiging van de belangen
van de bevolking. Het is al jaren een grote wens dat bejaarden-wo
ningen worden gebouwd voor de Willemstadse bejaarden. In 1970 heeft dit
punt als hoofdpunt in ons verkiezingsprogramma gestaan. Wij staan op
het standpunt dat de bejaarden zo veel als mogelijk is binnen de
stadswallen moeten kunnen wonen, omdat de "kom" voor de bejaarde
bijdraagt tot een stuk levensgeluk, dat we aan deze bevolkingsgroep
beslist niet willen onthouden. Er zijn mogelijkheden cm bejaarden
woningen binnen de"köm" -te bouwen en deze mogelijkheden moeten wij
met beide handen aangrijpen. Voor wat betreft de thans geplande 8 be
jaardenwoningen hebben wij ons overtuigd van het feit dat aan het
-11-
