De 15e bevrijdingsdag op 5 mei i960 is op opgewekte wijze gevierd en
werd begunstigd door fraai weer. De herdenking van de Belgische slacht
offers op tweede Pinksterdag, twintig jaar na de ramp, vijftien jaar na
de bevrijding en tien jaar na de totstandkoming van het erekerkhof aan
het Hollands Diep, heeft op treffende en waardige wijze plaatsgevonden.
Gedurende het afgelopen jaar ging de scheepswerf van de gebrs. Aarts
over in handen van de heer J. van der Vlies uit Hardinxveld-Giessendam,
die thans - samen met het nieuwe scheepstimmerbedrijf van de firma
Dankers in de voormalige vleesfabriek aan de Groenstraat - de opdrach
ten nauwelijks aankunnen.
In dit oberzicht mag zeker niet onvermeld blijven het feit, dat
ons raadslid, de heer A. de Wit - tevens de nestor van ons College -
zijn 25-jarig raadslidmaatschap heeft herdacht. Dit was voor ons allen
een unieke gelegenheid deze bescheiden en constructieve figuur de hulde
te brengen, die hem rechtens toekwam. Ook de heer J. Konings, gemeente
werkman - voorman, mocht de dag herdenken dat hij vc5(5r 25 jaar in dienst
van de gemeente was getreden. Ook deze figuur heeft een welverdiende
hulde ontvangen. Beide heren zijn begiftigd met de zilveren stadsmedail-
le.
Wellicht de grootste dag van i960 was de 29e oktober, toen gebouw
"Irene" officieel werd geopend. We mogen ons met dit prachtige gebouw,
waarmede architekt Hartmans alle eer heeft ingelegd, wel bijzonder rijk
gevoelen. Dit gebouw heeft, naast een zeer belangrijke plaatselijke
functie, ook een streek-functie te vervullen. Allerlei activiteiten,
niet in het minst die op cultureel niveau, hebben thans een waardig
onderdak.
In de financiële verhouding tussen rijk en gemeente is nog steeds
geen belangrijke wijziging gekomen, waardoor de gemeentelijke middelen
helaas beperkt blijven. Hopelijk krijgen we in de toekomst wat meer
financiële armslag. Laten we intussen geen litanie aanheffen op wat er
onzes inziens nog over is van de gemeentelijke autonomie, maar deze
hoog houden en, waar mogelijk, verdedigen.
Met het oog op de naaste toekomst zou ik tenslotte nog iets willen
zeggen. Hoewel het ons toegewezen woningcontingent voor 1961 (8 woningen
waarvan 2 in de plaats van krotwoningen) zeer zeker tot verheuging stemt
- we zijn erg blij dat onze reis naar den Bosch niet tevergeefs is ge
weest - leide niemand hieruit echter af, dat het lek thans boven is. Aan
een behoorlijke sanering valt zelfs nog niet te denken. En op de woning-
lijst staan nog steeds een 40-tal woningzoekenden. Ieder, die enigszins
in staat is om met een minimum-bedrag aan eigen geld zelf te bouwen,
wordt dringend aangeraden dit te doen. Het is meer dan spijtig, dat, na
een tweetal avonden, waarop deze mogelijkheid - na deskundige voorlich
ting - grondig is besproken, niemand zich heeft aangemeld voor het bou
wen van een eigen woning in de goedkope sector. We vrezen, dat de aflos
sing in 30 jaar de mensen te zeer heeft afgeschrikt. Intussen blijft
het College van Burgemeester en wethouders alles doen, wat in zijn ver
mogen is de woningnood zo veel als mogelijk is te lenigen.
Ten aanzien van de zorg voor de jeugd en de bejaarden zullen we ons
blijvend ernstig dienen te bezinnen. Als in de toekomst hopelijk de oude
openbare school een nieuw gezicht en een nieuwe functie zal hebben gekre
gen, dan zullen de bejaarden elders een onderdak moeten krijgen. Voor hen
mag geen sprake zijn van een weg terug. En de jeugd, die het op het ter
rein van de sportaccomodatie letterlijk aan alles ontbreekt, moge in de
nabije toekomst iets ontvangen, waarnaar ze wellicht reeds jaren lang
met verlangen heeft uitgezien. Laten we nimmer vergeten, dat wat we de
jeugd onthouden, zich over jaren nog wreekt. Ten aanzien van het tegen
gaan van de lange-afstandspendel dienen we alles te doen, wat maar
enigszins mogelijk is.
