- 9 -
5 Mei 1955.
Niet alleen op de dag van vandaag maar ook vroeger is dit
wel het geval geweest.
Ik herinner me nog goed de tijd tussen de jaren 30 en 40.
Het was een tijd waarin de vrije politieke wilsuiting "beleef"
werd door het steeds groter wordend aantal politieke
partijen en groeperingen.
Bij elke verkiezing verschenen er weer jonge lootjes op
toch al uitgeleefde stammetjes en de kiezers kregen een
propaganda te verwerken, zo unfair, om misselijk van te
worden.
Nieuwe politieke groeperingen verschenen als sigarenmerken
op de markt. En zoals één sigarenfabrikant meestal meerdere
merken aan het rokend publiek offreert, zo was het ook in he"
politieke leven van ons land.
Bevolkingsgroepen die in werkelijkheid nauw bij elkaar
behoorden splitsten zich, om een of andere reden, meestal
van geringe importantie, uiteen en trokken er op uit,niet
om land en volk, de gemeenschap te dienen, maar om elkander
te zwaard en te vuur te bestrijden.
Een totale verwording van het ware vrijheidsprincipe.
Veel kwaads heeft dit gesticht, een totale ondermijning van
onze volkskracht werd op het spel gezet.
Egoistische tendenzen verkwanselden onze volkskracht.
Kunt U begrijpen dat duizenden van ons volk niet meer
geloven aan de toekomst van ons land en volk?
Er entstond een lauwe laksheid waaruit niets goeds geboren
kon worden.
Is het wonder dat er een roep uitging naar een sterke
figuur?
Toen dringend nodig, maar vaak gevaarlijk, want wanneer
niet tijdig een halt geroepen wordt zou de dictatuur binnen
gehaald worden.
Ook op godsdienstig gebied gaat ons volk bij zijn beleving
van de vrijheid te ver.
Het aantal kerkelijke groeperingen is naar ik meen groter
dan in welk land ter wereld.
Maar al te vaak menen de kerken dat zij met hun zielszorg
alleen te maken hebben met de leden van hun eigen groepering
en en niet dat zij de taak hebben om heel ons volk, ja de
gehele wereld tot God te brengen.
De vrijheid van godsdienst komt dan pas tot haar volkomen
ontplooiing ineen binding aan de gemeenschap.
Het dienend element in de vrijheid van godsdienst meet ons
prikkelen tot waarachtige bezorgdheid over onze medemens.
Overal op de wereld is het trouwens mis met de ware vrij
heidsbeleving. Laat ons andere landen tot voorbeeld nemen
en daaruit lering trekken.
Wel heel erg is het in Frankrijk gesteld. Daar wordt de
vrije politieke wilsuiting tot een belaching gemaakt. Eén
derde van de Franse kamerleden is reeds minister geweest en
de rest hoopt binnen afzienbare tijd voor langere of kortere
duur tot dit hoge ambt geroepen te worden.
De Franse regerings-kabinetten worden groter en groter en
wisselen elkander af als het ware met het jaargetijde,
De ware politieke vrijheid wordt daar vermoord door onge
breideld egoisme. De vernietiging van de volkskracht in
het mooie Frankrijk vreet voort als houtworm onzichtbaar,
maar eens zal het openbaar worden.
Als het Franse volk dit niet leert inzien zal het einde zijn
communistische dictatuur.
In België onderneemt dan de ene en later weer een andere
- partij -
N. S. 17192 ii
