KASGELDLENING
AD f.55.000.-
DELEGATIE VER
HUUR WONINGEN
-4-
12 Juli 1954
inkoopt onder de voorwaarde van mogelijke teruggave.
Toch heeft de geringe voorraad de heer Saarloos nog par
ten gespeeld, omdat de kopers zich beklaagden over het ge
brek aan keus, dit in tegenstelling tot andere winkeliers.
De heer D.van de Ree zegt, dat M.Saarloos inkopen gedaan
heeft in opdracht van de gemeente en daarvan een door de se
cretaris ondertekend bewijs bezit.
De voorzitter meent, dat Saarloos geen bewijs bezit daar
hij het anders zeer zeker zou hebben overgelegd.
De heer K.Verhagen vraagt of het college van burgemees
ter en wethouders bereid is nog een onderzoek in te stellen
naar de door de secretaris ondertekende opdracht, waarop de
voorzitter bevestigend antwoordt.
Burgemeester en wethouders stellen voor tot het opnieuw
sluiten van een kasgeldlening groot f.55.000.inzake de
bouw van de houten woningen.
Omtrent de bouw van de houten woningen geeft de voorzit
ter een overzicht van de gehele gang van zaken.
Na de watersnood, aldus de voorzitter, kreeg deze ge
meente 10 houten woningen toegewezen ter vergoeding van de
10 woningen, die met de ramp verloren zijn gegaan.
Hierover werd door een vertegenwoordiger van het Minis
terie van Wederopbouw en Volkshuisvesting te Terheijden een
vergadering belegd met de burgemeester uit de rampgemeenten,
waarin de burgemeesters de belofte moesten doen ermee ac-
coord te gaan, dat de woningen door het Nederlandse Rode
Kruis zouden worden toegewezen.
Willemstad weigerde echter deze belofte te doen en als
straf hiervoor werden maar vijf woningen toegewezen.
De bedoeling was deze woningen in de polder te bouwen,
teneinde het aanzien van poldergebied te verhogen, doch de
woningen mochten niet verspreid worden gebouwd, zodat het
noodzakelijk was de woningen op een zodanige plaats te bou
wen, dat er een aparte straat moest worden aangelegd.
Alvorens verder te gaan met de bouw van de houten wonin
gen werd een bezoek gebracht aan de gemeente Herkingen, waar
er reeds enkele waren gebouwd en toen bleek, dat het kleine
villatjes waren.
Later heeft het Ministerie van Wederopbouw en Volkshuis
vesting nog meer woningen aangeboden, doch het college van
burgemeester en wethouders heeft deze niet meer geaccepteerd.
De z.g. geschenkwoningen kosten f.14.000.per woning,
maar tegen deze uitgaaf bestond geen bezwaar, omdat de Minis
ter van Wederopbouw persoonlijk heeft toegezegd, dat alle
bijkomende kosten door het Rijk zullen worden gedragen. Eni
ge maanden daarna ontvingen burgemeester en wethouders ech
ter het teleurstellende bericht, dat geen f.15.000.bijko
mende kosten zullen worden vergoed, doch slechts f.4.000.
Deze aangelegenheid is daarna door de burgemeester be
sproken bij Gedeputeerde Staten van deze provincie en dit
college is van oordeel, dat de voor rekening van de gemeente
blijvende bijkomende kosten of moeten worden gedekt door een
huurverhoging of door een baatbelasting.
Omtrent de toewijzing van de woningen deelt de voorzitter
mede, dat het Rode Kruis direct kon instemmen met de toewij
zing aan de heren B.Remijn en C.Maris. Met de toewijzing aan
Heystek, Kers en den Hollander konden burgemeester en wet
houders niet accoord gaan in verband met de op te leggen
huurverhoging. De huur wordt dan te hoog, destemeer omdat de
huur overeenkomstig het voor de woningwetwoningen geldende
peil zal worden vastgesteld.
-Burgemeester-
N. S. 17192 II
