9
De heer RASENBERG heeft met het voorstel geen problemen. Dit is besproken in de commissie. Hij
zou het bijzonder op prijs stellen als op korte termijn een planning wordt gemaakt van de te houden
kulturele aktiviteiten in het lopende jaar 1992. Daarbij gebruikmakend van het Regionaal Centrum,
waar inhoudelijke mensen aan verbonden zijn die de weg kunnen wijzen en hulp kunnen bieden.
De heer LAMBERS merkt op dat dit onderwerp voor de tweede keer ter sprake komt. Vorig jaar is er
ook diverse malen over gesproken.
De VVD is van mening dat hier sprake is van wankelend beleid bij het college. Het jongerenwerk in
Steenbergen is steeds van de ene naar de ander kant geschopt. De lokatie is niet de eerste voorkeur
van de VVD fraktie. Het is nu het eerste weekend buiten tamelijk stil gebleven. Hij hoopt ook dat dit
zo blijft. Dit moet worden afgewacht. Als men het hele verhaal bij elkaar ziet dan is het een
opeenstapeling van allerlei bedragen die elke keer uit de grote toverhoed weggehaald moesten
worden. Dit heeft geleid bij de deelnemers van het jongerenwerk tot een verwachtingspatroon
waarbij steeds onzekerheid werd gecreëerd. De VVD heeft steeds uitgesproken dat zij tegen de
lokatiekeuze was. Maar intussen is de lokatie gebouwd. De VVD blijft moeite houden met allerlei
zaken die op de lijst hebben gestaan. Maar zij is van mening dat eindelijk het gedonder maar een
keer klaar moet zijn en dat er gewoon gewerkt moet gaan worden. Het jongerenwerk moet de
ruimte krijgen. Met betrekking tot de politieke besluitvorming van het college is er bij de VVD in de
achterban wat gefilosofeerd. Zelfs is er gesproken over het indienen van een motie van afkeuring
over het in deze gevolgde beleid. De politieke realiteit gebiedt te erkennen dat die motie het toch
niet zou halen. De VVD is nooit tegen het jeugd en jongerenwerk in Steenbergen geweest en het
bouwen van een honk. Zij is wel van mening dat de jongeren van hot naar haar zijn geslingerd. Zij
wil daar eigenlijk geen woorden meer aan vuil maken. Als dit nu echt de laatste keer is zal zij in
tegenstelling tot hetgeen in de laatste commissievergadering is uitgesproken haar medewerking
verlenen aan het beschikbaarstellen van een krediet van ƒ.5.000,--. Het moet dan ook echt het
allerlaatste zijn wat over deze materie is gesproken.
Vanuit de fraktie van de heer VAN REUEN komplimenten voor dit voorstel. De signalen uit de
commissies zijn goed opgepakt. De PvdA wenst het college alle succes en de jongelui van de Must
uiteraard het meest.
Zij wil nog als kanttekening meegeven dat zij vindt dat in dit financieel opzicht (gebouw, verbouwing
etcetera) dit voorstel voorlopig het laatste moet zijn.
De heer VAN ZANTVLIET spreekt namens de Werknemerspartij als volgt:
'Voorzitter,
Het deed de Werknemerspartij geen deugd van het college te horen en te lezen dat men vindt dat de
initiatiefnemers van de Must voor die laatste ƒ.5.000,- maar een lening moeten aangaan. Zoals u
weet is er bij de aankoop van het pand Kleine Kerkstraat 17-19 een kontrole en kostennota gemaakt
die neerkwam op ƒ.150.000,-. De wethouder van welzijn wimpelde dit destijds af als onzin. Ik
citeer nu even de wethouder die zei: 'ƒ.50.000,- is het maximale wat men nodig heeft. Van
Zantvliet, zo vervolgde hij, maak je niet zo druk want ƒ.50.000,- is echt ruim voldoende voor de
verbouwing en de opening'. Aldus de optimistische wethouder van welzijn die zelfs gedreigd heeft
de handdoek in de ring te gooien als de gemeente destijds het pand niet zou kopen. Dat ƒ.50.000,-
zoals de Werknemerspartij reeds voorspelde niet, wat zeg ik bij lange niet, voldoende is gebleken is
evident. De eerste overschrijding bedroeg ƒ.35.000,-. De tweede overschrijding ƒ.20.000,- en dat
zonder de raad daarvan in kennis te stellen. En dan nu weer ƒ.5000,-. Het verbaast de Werkne
merspartij in hoge mate dat het college de euvele moed heeft gehad om in het voorstel van dit
agendapunt te schrijven dat men van mening is niet onverantwoord te hebben gehandeld. Voor de
aankoop van het pand is er door de ambtenaren een kostennota voor de verbouwing opgesteld.
Maar die is door de wethouder van welzijn van tafel geveegd als was het kneuterwerk want de
geraamde kosten waren zijns inziens veel te hoog waarmee hij zijn ambtenaren simpelweg in de kou
zette. Nu de nood aan de gewaarschuwde man is doet de wethouder van welzijn het af met: 'die
hogere kosten hadden jullie toch allemaal kunnen lezen in de stukken van de ambtenaren, dus dat is
oud nieuws'. Voorzitter, een sterker voorbeeld van politiek pragmatisme en tegelijk groffe misleiding
en minachting van de gehele gemeenteraad heb ik in mijn politieke loopbaan nog nooit meegemaakt.
En dat meen ik.
Voorzitter, het doet ons deugd van het college te horen en te lezen dat men een verzoek tot bijdrage
van de laatste ƒ.5.000,- moet doen bij het Julianafonds. Maar 'doet' is inmiddels verleden tijd
geworden. Beter had ik kunnen zeggen het 'deed' ons deugd, want je valt toch werkelijk van de ene
verbazing in de andere als je leest dat wordt voorgesteld om van de tweede overschrijding, het
verzwegen krediet van ƒ.20.466,— maar even ƒ.25.466,— te maken.
