6
naar een meer open structuur, die meer dan ooit te maken kreeg met vele
externe factoren. Ik noem er enkele: inspraak in velerlei verschijningsvormen,
openbaarheid van bestuur, uitbouw van de rechtsbescherming, deregulering,
decentralisatie. Ook u bent daar als bestuurder in meer of mindere mate mee
geconfronteerd. Ik zou haast nog een fenomeen in dit rijtje vakjargon verge
ten. De budgettair neutrale financiering. In goed Hollands; het mag geen geld
kosten. Hoe ging u daar mee om. Schijnbaar moeiteloos en zonder aanpassings
problemen. Er is via de media een spreuk tot ons gekomen: ons zeeuwen bin
zuunig. Ik heb daar nooit zo in geloofd maar, Meneer Derksen, dames en heren,
in de brabantse gemeente wordt deze slogan door burgemeester en secretaris
gezamenlijk waar gemaakt. Wij nemen elk hiervan een deel voor onze rekening.
Voor degenen onder u die daar niet van op de hoogte mochten zijn; ik ben een
zeeuw, de rest laat ik graag ter overdenking aan u over.
Het zou een getuigenis van zelfoverschatting zijn indien ik zou menen dat ik,
als hoofd van het ambtelijk apparaat en eerste adviseur van het gemeentebe
stuur een essentiële bijdrage zou hebben kunnen leveren aan de uitoefening van
uw functie. Wel hoop ik dat u in algemene zin gesproken, de ambtelijke
ondersteuning, en daar bedoel ik mee het totale ambtelijke apparaat, als
loyaal hebt ervaren. Soms kritisch doch immer vanuit een positieve grondhou
ding
Een burgemeester en secretaris nemen in het gemeentelijk bestel een bijzondere
positie in Zij komen elkaar bij wijze van spreken elke dag tegen. En dat is
essentieel, zij zullen on speaking terms met elkaar moeten zijn en blijven.
Elk vanuit de eigen verantwoordelijkheid. Dat betekent zeker niet dat men het
te allen tijde met elkaar eens dient te zijn. Ik meen zelfs te mogen stellen
dat het gezond is om wat divergerende opvattingen te vernemen. Het houdt de
geest nadrukkelijk fit. Het dwingt immers zo nu en dan op de tenen te lopen om
de zaak tot een goed einde te brengen. Want daar moet het streven altijd op
gericht zijn. Het gaat tenslotte om het produkt gemeente. En dat kan best wat
extra glamour gebruiken.
Dat extra zal zeker niet te verkrijgen zijn indien het hoofd van het bestuur
van een gemeente en het hoofd van het ambtelijk apparaat niet met elkaar door
een deur kunnen. Wij waren on speaking terms met elkaar, zo heb ik althans de
periode van 5 jaar dat ik met u heb mogen werken ervaren. Zij het met een wat
voorzichtige aftastende eerste periode.
Bij een moment van afscheid hoort een terugblik. Ik herinner mij nog de eerste
maal dat ik u mocht ontmoeten. Dat was het moment waarop ik met het college
een gesprek had als sollicitant naar mijn huidige functie. Het gesprek vond
plaats in de b&w—kamer. Zonder dat dit met zoveel woorden was gezegd wist ik
bij het moment van binnenkomst dat u de burgemeester was. U zult zich mogelijk
afvragen waarom. Uw aanwezigheid als zodanig straalde dat blijkbaar uit. Het
viel mij ook op dat u het meest zorgelijk oogde. Waren dat de bestuurlijke
problemen van Steenbergen waar u als hoofd van de gemeente mee worstelde? Ik
kon daar niet goed uitkomen. Ik werkte tot dan toe in een wat grotere gemeen
te. Ik had de gedachte dat de zwaarte van de bestuurlijke problemen van een
gemeente in evenredigheid toenamen in verhouding met het inwonersaantal. Ik
geef het direct toe, dat was naïef; ik weet nu beter; veel beter. Ik ontmoette
laatst een collega die ik lange tijd niet meer gezien had. Hij verwonderde
zich over mijn vele grijze haren. U weet nu waarom.
Later is mij duidelijk geworden, dat het niet alleen de zwaarte van uw
functie was, die u wat somber deed ogen. U bent van nature geen rasopti
mist. Ik durf dit zo te formuleren omdat u zelf meerdere malen getuigde
van het bezitten van een niet zo optimistische karaktertrek. In de
benadering van velerlei aangelegenheden was uw voorzichtige visie herken
baar. En voor de goede orde dit: lange niet altijd ten onrechte.
