- 13 -
redenen het voorstel van B&W zou worden verworpen. In het verleden heeft de raad
zijn standpunt bepaald en Is er geen reden daar thans van af te wijken.
Beheer VAN ELZAKKER deelt mee, dat zijn fractie nog niet tot een eenstemmige
stelllngname Is gekomen en eerst donderdag tot een uitspraak zal komen.
De heren ADRIAANSEN, VAN MEER en VAN DE KAR brengen ter kennisdat zij het
voorstel van B&W zullen volgen.
Opmerking CIE GEMEENTEWERKEN:
"Op verzoek van de heer HEIJMANS wordt ook dit agendapunt nog behandeld.
Met uitzondering van de heren VAN ECK en VAN SCHILT Is de commissie van oordeel
dat er een morele plicht tot vergoeding van de schade aanwezig wordt geacht.
De heer VAN RIESSEN stelt nog wel, dat een eventuele schadevergoeding geen terug
werkende kracht mag hebben voor de In het verleden ontvangen soortgelijke verzoeken."
De heer VAN RIESSEN spreekt als volgt:
"De jaarlijks terugkerende verzoeken om schadevergoeding geven telkens stof tot
uitvoerige discussie, die evenzovele malen leidt tot een haast voor iedereen
onbevredigende afwijzing op principiële gronden.
Het argument, dat de gemeente niet aansprakelijk kan zijn voor schade
"door burgers aan burgers" kan dan in principe wel juist zijn, het is natuurlijk
gebaseerd op de financiële consequenties, die, in het algemeen gesproken, niet te
dragen zouden zijn.
En toch zit bijna iedereen met deze schadeclaims in zijn maag, omdat hij voelt,
dat zij redelijk zijn en afwijzing in feite niet rechtvaardig is.
Ook al is er geen wettige verplichting, toch zijn er motieven aan te voeren, die ten
minste een bepaalde verantwoordelijkheid aantonen. De gemeente heeft immers als
overheid het woonwagenkamp op een bepaalde plaats aangelegd, daarmee een wettelijke
verplichting opvolgend. Zonder discriminerend te zijn moet worden geconstateerd,
dat de levensstijl van de woonwagenbewoner vaak wat afwijkt van die van de "gemiddel
de burger". Dat vraagt van de ene kant tolerantie, terwijl er anderzijds van uitge
gaan moet worden, dat de woonwagenbewoners dezelfde rechten en plichten hebben als
elke burger.
En juist uit de tolerantie, de aanvaarding van een wat ander levenspatroon,
komen de schadeclaims voort.
Niet ontkend kan dan worden, dat enkele inwoners t.b.v. een voorziening in het
algemeen belang, o.i. onevenredig worden belast. En dat niet incidenteel, maar dooi
lopend. De taxatierapporten erkennen de juistheid van de opgegeven schade.
De gemeente doet wat in haar vermogen ligt om de overlast te beperken, waarbij
ook hier duidelijk een vorm van to lerantie te onderkennen is.
Het is jammer, dat de uitvoering van het nieuwe plan door een beroepsprocedure
wordt vertraagd. Men kan het de bezwaarden echter niet kwalijk nemen, dat zij, geen
vertrouwen hebbende in een betere gang van zaken bij een nieuw kamp, van hun beroeps-
recht gebruik maken.
Onze fractie ziet overigens in een nieuw kamp wel een zeer aanzienlijke verbe
tering, die voor de bewoners en de omwonenden van het grootste belang is. Daarom
ook heeft onze fractie zich voor toepassing van artikel 19 uitgesproken. /niet/
Alles overwegende, meent onze fractie, dat in redelijkheid en rechtvaardigheid/
nog langer tot principiële afwijzing van schadeclaims kan worden besloten
Ook al wordt door toewijzing een precedent geschapen, dit precedent strekt
zich niet verder uit dan in dit bijzondere geval. Het gaat in dit geval om een voor
ziening, waartoe de gemeente (de totale bevolking) verplicht is en die enkelen on
evenredig belast. De schadevergoeding is o.i. te zien als kosten, behorende tot in
standhouding van een woonwagenkamp.
Wij stellen de raad dan ook voor om tot toekenning van schadevergoeding, be
vestigd door een taxatierapport, over te gaan."