-12- Ten slotte onze Kruislander Cor Rademakers en Leo v.d. Kar. Jullie hebben een vermaarde wethouder gehad in Petrus Swagemakers. Het enige wat overgebleven is, is een verdiende straatnaam. Toen ik na zijn terugtreden en het verdwijnen van Jac Obels jaren ge leden wethouder werd, heb ik gezworen dat de Kruislanders nooit zouden kunnen zeggen, dat onder Herbers de belangen van Kruisland minder zouden worden behartigd als onder Swagemakers en Obels Ik meen dat ik mij aan mijn eed gehouden heb. Miljoenen zijn aan Kruisland besteed en het is nog niet afgelopen. Ik wil u thans bekennen, dat ik mij groen en geel ergerde, als jullie bleven zuigen en u zult zich herinneren, dat toen ik loco was, ik op een gegeven moment uitriep:"Hoe meer men wil, nooit staat de mond van klagen stil". Ik prijs u thans voor de laatste maal, omdat u zo bezeten was uit liefde voor uw kerkdorp. Het moge u en Kruisland goed gaan. Ik kom nu aan het einde van mijn dankwoord aan de raad. Ik wil hier tenslotte memoreren mijn gestorven oud-fraktiegenoten de heren J. Marijnissen en Jan Delhez. De laatste heeft nooit veel aan pub 1ic-rel ations gedaan, in tegenstelling tot het Heense aktiekomitê. Ik wil hier tot zijn nagedachtenis verkla ren, dat hij vele jaren in mijn fraktie de Heense belangen met succes heeft verdedigd. Ik ben nu aan het einde van mijn afscheidswoord gekomen. Ik dank nog adjudant van der Muuren voor het goede kontakt, dat ik met hem heb gehad, jammer dat onze plannen door een veto van de rijksgebouwendienst voorlopig geen doorgang konden vinden. Sekretaris van Leest. Indien er sprake is van iemand, die ons niet sympathiek is of van wie wij enig nadeel voor onszelf vrezen, dan is onze stemming niet onbevooroordeeld, niet zuiver meer. Bij ons heeft het van begin af aan geklikt. Van af de tijd dat ik met mijn latere vrouw bij oom Kees naar de Kruislandse kermis kwam.En bij de sekretaris verkiezing, meer dan 25 jaar geleden, liet ik met één stem meer het goudschaaltje aan jouw kant doorslaan. Ik wil nog wel aan je kwijt, ik heb dat nooit tegen je vertelt, hoe hoog je ster staat aangeschreven als vak man bij de griffie. In de commissariskamer heeft men mij dat persoonlijk verteld. En in "d'ouwe Bac" zei Kabinetchef de heer Houwe letterlijk:"Jul1 ie hebben een sekretaris, die het ge hele metier van A tot Z kent". Moet ik er nog iets aan toevoegen. Refrendaris Wim Bakx heb ik altijd met veel genoegen op zijn kantoor bezocht. Ik heb hem steeds bewonderd, als een uitgekookt financier en als een buitengewoon praktisch mens. Hij zal iedere bewering beoordelen naar haar werkelijke waarde, door middel van logisch redeneren en door deze logica heeft hij mij steeds een bepaalde conclusie verstandelijk laten aanvaarden. Ik wist al tijd van tevoren of een raadsvoorstel zou worden aanvaard. Als sekretaris van een der raadscommissies bezit hij ook een zekere overredingskracht. Hij kan iemand een zekere mening bijbrengen of tot een zekere handeling bewegen, door naast zijn logika meer op de gevoelens, dan op het verstand te werken. En aan zulke figuren heeft de gemeente behoefte. Wim het allerbeste. -13-

Raadsnotulen

Steenbergen: 1920-1996 | 1978 | | pagina 125