I i -13- heeft gebracht - dat doet de pastoor na de collecte iedere week ook - zal ik ook gaarne dit bedrag bekend maken: het is de lieve som van 7.165,==. Over Uw hoofden heen - uiteindelijk bent U de vertegenwoordigers van de hele gemeente - naar die gemeenschap: mijn hartelijke, hartelijke dank en wees er van overtuigd, dat wij dat bedrag juist op die manier zullen besteden, zoals jullie dat in je eigen families ook graag doet, met een fijne omgangmet kinderen, die misschien wat verder weg zitten en die je niet altijd te zien krijgt. Ik vind het ongelooflijk fijn, dat jullie ons daar zo royaal voor in de gelegenheid hebt gesteld. Dan als laatste spreker, het jongste lid van de raad, maar niet de minste, de heer van Meer. U heeft het op zich genomen om zonder veel woorden de tuner en de plaatendraaier namens de gemeenteraad aan te bieden. Ik moet U zeggen: U heeft niet in volle glorie geschitterd, omdat U zichzelf beperkingen opgelegd hebt. U bent ook een voortreffelijk spreker, wanneer er in de raad iets verdedigd moet worden. Een van de laatste vergaderingen is een levend bewijs geleverd hoe lang en gedegen U het woord kunt houden en voeren. Het lijkt wel eens op profvoetbalspel, waarbij de instructie, gegeven door de coach, luidt: de bal zo lang mogelijk bij je houden. En dan ook werkelijk het juiste moment zien te vinden om door te drukken. Mijnheer van Meer, bedankt aan de gehele gemeente raad voor deze heerlijke tuner. Ik heb er een gehad, maar dat was nl. in ongunstige tijden, toen we de lokale radio-distributie kregen. Er is wel gezegd wat er bijgekomen is, maar dat is ook een van de dingen, die in de loop der tijd verloren is gegaan. Ik heb daarna geen platenspeler méér aangekocht. De mooie behoefte om platen te draaien is er nog steeds en ik zal dat de rest van de jaren op een heel pret tige en blijkbaar zeer moderne en perfecte manier kunnen doen. Van harte bedankt, heren van de gemeenteraad voor deze kostelijke traktatie. Alvorens tot mijn slotwoord te komen moet ik na afloop van de sprekersrij tot mijn spijt zeggen, dat ik zeer node de mondelinge rond vraag gemist heb. Mijn allerlaatste woord: Het ga Steenbergen en U allen goed. Ik draag na deze laatste woorden de ambtsketen over aan U wethouder Herbers. Vanaf dit moment loco-burge meester van Steenbergen in het vertrouwen maar ook in het absolute be sef, dat U met de gemeenteraad deze mooie gemeente goed en wijs zult besturen. Samen iliteraard met al diegenen, die dit heden zo voortreffe lijk hebben gedaan. En ook ik denk terug aan het moment, dat we bijna 20 jaar gelden de brug over het Gastelsweer overkwamen. Het was een hele hobbel, maar we haalden het met de wagen, die ik toen had, om neer te strijken in deze fraaie polder. Ook mij zal dit beeld nooit uit mijn oog gaan, maar ik kan U wel zeggen: vanaf het eerste moment waren wij beiden verliefd op deze mooie stad. Houden zo, maak het nog mooier. Breek wel die hobbel dan eens weg. En wanneer zelfs een karnaval niet in staat is geweest om die brug weg te krijgen dan zal er beslist naar hardere maatregelen en hardere methodes gezocht moeten worden. Maar krijg 'm weg. En dan is het werkelijk in alle opzichten dè ge meente, waar iedere burgemeester trots op moet zijn, om daar benoemd te worden. Ik dank U van harte.

Raadsnotulen

Steenbergen: 1920-1996 | 1977 | | pagina 122