I
Het is heel gemakkeglijk fou
ten op te sporen en daarop cri-
tiek te leveren; veel gemakke
lijker dan een gericht beleid te
voeren. Dit moet U toch allen
bekend zijn! Wij verwachten
hierbij van U steun, begrip en
suggesties, maar geen doldries
te afbraak en gehamer op pun
ten, die onmogelijk op staande
voet opgelost kunnen worden!
Op deze wijze verbetert men
geen fouten, maar verergert
men ze door er onherroepelijke
breuken van te maken!
Wanneer niet alles even vlot
verloopt als U wenst stelt ge U
aan als een verwend kind, wan
neer men op hatelijke wijze door
gaat op deze wensen te blijven
staan, als kon men ze daardoor
alleen reeds verwezenlijken.
Men heeft begrip voor een wo
ningcommissie, waarvan men
weet, dat zij onmogelijk zelfs
aan de meest dringende nood
gevallen een einde kan maken;
U moet ook begrip hebben voor
het feit, dat men in onze hui
dige maatschappij, met haar
verworvenheden inzake arbeids
verhoudingen en sociale zeker
heden, ook niet meer doen kan
wat men op een bepaald mo
ment wil. Gelukkig niet! Want
ook ONS OORDEEL IS NIET
ALTIJD EVEN ONFEILBAAR.
Men beslist hier over carriè
res en huisgezinnen! Wij mogen
en kunnen gelukkig niet hande
len als met pionnen op een
schaakbord: een offertje hier, 'n
afruil daar; wij offeren geen'
„dame" meer om een „koning"
mat te zetten!!
U MOET dit Weten, en U
WEET DAT OOK. Waarom dan
-steeds maar doorgaan met deze
fnuikende critiek?
Voor ieder oponthoud, voor
ieder uitstel, is een aanwijsbare
reden, en nog nimmer heb ik of
een ander bevoegd persoon van
8
