consequenties, welk18 uit h'et op
slaan van lui hout voortvloeiden,
wBidien geen teirmleh ien «ven-
min mogelijkheden 'aanwezig
geacht om tot ;gede«lte,lijke terug
gave over t® gaan-"
Wij kunnen ons met idiit" advies
verenigen ®n stielen u voor di®in
overeenkomstig te h!eisjluiten>
dhr. MARIJNISSEN- liet doet
mij genoCoC,,. dal nu mijn opmier-
kingien over deze kwes'üe, zow®l
de finantiël'C commlissfue als li-
en W- van zienswijze1 zijn veran
der^ en dit geval nu in de juist®
hanen is geleid-
dhr. HERBERS- Op gevaar af
meen ik het niet ®eaS te moe-
tiqn zijn met mjju collega naast
mij- Ik geloof,, dat destijds de
Raad unaniem de mening was toe
gedaan, dat het geh®Vem® te hoog
was- Indien Bi- ejn W ®|n Fin Oom
missie van mening zijn, dat he't
hele bedrag gevorderd dient tie
worden, dan moiet dit gekwalifi
ceerd wonden alls wo®k0ri. H®t is
Ojnze plicht de industrie voor te
staan en ik geloof, dat w® ®'em
tussenweg moeten zoiekeu, om
deze oneerlijkheid uit de wereld
tie hUipea-
dhr. GILDEN- Ik deief lh®t stand
p unt van dhr. Herb er s volkomen-
Er is meermalen van het haven
terrein gebruik gemaakt, zond-U'
jdlat hiervoor betaald' werd.
dhr. JACOBS- Daar ga ik niet
mee akkoord. In vroeger® geval
len lis wiel d-'g.'lijk bc'iaald.
dhr. MARIJNISSEN- Alls ge
zegd wordt, da;t de Raad des
tijds nagenoeg unaniem van oor
deel wais dat tevee'l w®rd geh®ven,
dan kwam dat omdat men toen
niet geheel op d® hoogte was
van Ide omstandigheden. War®
zulks wel het geval' gew®®sit, dan
zou er nu g0e® sprak® zijn om
op het geval terug te koim®n.
dhr. HERBERS- Dhr MaTjjhLs-
sen doet hier ®®jn m'eddd^limg
welke ih strijd is m®t d® waar
heid. De vorig® maal ®rkeinde;n
23
